Corona angst? Corona moe? Of ook mooi?

Bij elk kuchje slaat de schrik me om het hart. Ik word er wat hypochondrisch van. Natuurlijk kuch je wel eens, nies je wel eens, ik ook. Dat houdt niet direct in dat ik ziek(er) ben. Of nog erger Corona heb.

Het alleen binnen zitten staat niet in mijn top 10 van leuke dingen. Maar als ik zo gezond mogelijk wil zijn moet ik in huis en tuin blijven… mijn overbuurman ligt op de IC. Corona. Nee ik heb geen contact met hem gehad. Hij woont alleen met een reuze grote hond, een merkhond, maar welk merk weet ik niet. Zijn zoon en puberkinderen komen een aantal keren per dag om hem uit te laten ( ik weet zeker dat het een “hem” is want deze grote hond heeft ook enorme ballen). Ik heb respect voor ze en ik hoop dat de overbuurman erdoorheen komt.

Laats vroeg iemand via de app…komen de muren al op je af? En ik bedenk me dat ik het zeker saai vind maar de muren staan nog overeind. Ik denk eerder dat Manu de kat soms gek van me wordt. Ik knuffel haar veel en ik merk dat ik meer tegen haar praat ( moet mijn stem ook af en toe gebruiken) dat is nog niet zo gek toch? Het zou pas verontrustend worden als de kat terug begon te praten en ik haar verstond!

Gisteren ben ik op de koffie geweest bij de buren, nee niet schrikken, via FaceTime. We hadden een chat afspraak gemaakt alleen moest je zelf voor koffie thee en koekjes zorgen. Het was gezellig en we zijn weer even bijgepraat. Op naar de volgende koffie afspraak.

Daarnaast zie ik zoveel leuke initiatieven. Hier hangt een beer voor het raam, een geprinte omdat ik er geen had. Komen kinderen langs, opvallend maximaal 3 kinderen met een papa of mama. Ze doen mee aan de berenjacht. Ik zie sowieso veel minder kinderen dan anders. Gelukkig, want dan zijn ze in huis en tuin.

Het huis staat gevuld met bloemen, laat ik daar nou net gek op zijn. Gekregen van verschillende mensen en instellingen. Een organisatie had een mail naar een kweker gezonden om wat bloemen te vragen voor hun klanten, kregen ze 7000 bosjes tulpen. Natuurlijk had die kweker ze liever verkocht maar ik ben er blij mee..

Dat vind ik wel moeilijk in deze tijd, de (kleine) ondernemer die alles doet om hun hoofd boven water te houden… zij en vele andere hebben het moeilijk. Maar het weegt niet op tegen het verdriet die mensen hebben door het overlijden van hun geliefden. Hoop zo dat de overbuurman er door komt, maar het ziet er slecht uit.

De aanbieding om boodschappen te doen zijn echt hartverwarmend, of alleen al de aanbieding kan ik wat voor je doen? Zou men dit over een x-aantal weken ook nog doen? Ik denk het wel. Ik denk namelijk dat ik de komende tijd in mijn huisje en tuin verblijf, ondanks dat ik snak om eruit te gaan, mensen te ontmoeten, te vergaderen etc.Manu gaat het nog lastig krijgen met mij.

Wat zou het mooi zijn dat we de naastenliefde die we nu allemaal ten toon spreiden vast zouden houden. Dat Corona na veel verdriet en ellende ook wat moois nalaat. Meer eensgezindheid, oog voor een ander, community zin… ik hoop het, ik hoop echt als we weer in de waan van de dag zitten we iets geleerd hebben van Corona.,. Ik ga in ieder geval mijn best doen.

Margriet

29 maart 2020.