
Steeds meer hoor ik de vergelijking met een oorlog. Zelfs ‘the Queen of the United Kingdom” heeft het over het bekende oorlogslied “ we‘ll meet again” . Wat in de tweede oorlog veel werd gezongen. Mijn moeder zong het altijd uit volle borst mee.
Het feit dat we in quarantaine zijn, de een wat strenger dan de andere, zegt natuurlijk niets over een oorlog. Ik vind het zelfs een belediging voor alle mensen die nu in oorlog zijn, vaak onder het mom van geloof..maar uiteraard draait het om macht. De vluchtelingenkampen zitten vol met mensen die proberen de oorlog te ontvluchten. Laten we eerlijk zijn…dat doen we niet, we hebben een intelligente lockdown. Ik zit zelfs volledig vrijwillig in quarantaine.
Of de vele vluchtelingen die naar Nederland zijn gekomen uit angst voor een oorlog in hun land…vaak zitten hun familie nog in het thuisland of in een vluchtelingen kamp. Ze maken zich grote zorgen, wat gebeurt er als Corona in een vluchtelingenkamp komt? Een kwestie van tijd…dan zijn vele daar ten dode opgeschreven, geen goede hygiëne is mogelijk, ze zitten hutje mutje op elkaar… wanen zich veilig voor de oorlog en worden dadelijk de prooi van het Corona-virus. Geen ziekenhuizen met goede machines en medicatie of zelfs een IC in een kamp, waarschijnlijk wel met (vrijwillige) artsen en verpleegkundige die alles doen om mensen te helpen…tegen beter weten in.
Nee we zijn niet in oorlog. Ik mag vrijuit mijn mening geven, kan zelfs een ommetje maken, ook als het donker is, ik hoef niet bang te zijn voor mijn buren omdat die misschien van de” tegenpartij’ zijn. Er vallen geen bommen, er zijn geen razzia’s. Geen geheime politie die mij checkt, niemand die mij verlinkt naar…ja naar wat…een virus.
Nee we zijn niet in oorlog, nog niet bijna. We hebben te maken met een virus die geen onderscheid in geloof, afkomst of kleur maakt. Toeslaat in alle landen van de wereld, bij de een heftiger dan bij de andere…. Het is iets wat we niet zien, maar als we het gevonden hebben dan voelen we het, worden we ziek en sommige van ons gaan er aan dood.
Nee geen oorlog, hooguit een gevecht om tijd. Tijd voor de wetenschappers om een oplossing te vinden, een antistof die ingeënt kan worden om verdere zieken en verspreiding te voorkomen, een stof om de mensen te helpen die nu ziek zijn…daar wachten we met z’n allen op. Ik hoop als het er is, dat we voor de mensen met de hoogste nood eerst gaan helpen, en dan denk ik aan de vluchtelingenkampen, de burgers die ondergeschikt zijn aan een echte oorlog, de landen waar de medische zorg niet is zoals in Nederland… en natuurlijk hoop ik dat we snel voldoende hebben zodat ook jij en ik ingeënt kunnen worden…
We hebben nu wel helden, tenminste dat vind ik. Dat zijn de mensen in de zorg die met “gevaar voor eigen leven” hun patiënten/clienten helpen. Dan heb ik het niet alleen over mensen in het ziekenhuis maar ook over huisartsen en hun assistenten, thuiszorg en de helpende handen die je in je huis helpen, etc.
Helden zijn de mensen die elkaar helpen, zomaar vrijwillig, die je

boodschappen halen, even vragen of je iets nodig hebt. We hebben vele helden waarvan we het gezicht niet van kennen, maar waarderen hun zeer.
Helden hebben we, maar geen oorlog….echt niet!
Margriet
7 april 2020
Goed verhaal.
LikeLike