Kop in het zand?

Zo af en toe steek ik mijn hoofd in het zand. Ik wil het dan even niet horen. Ik had dat heel erg met de ernstige Corona periode en heb het nu weer met de oorlog in Oekraïne. Nu moet ik zeggen dat het nu ook even makkelijk is, ik ben er een paar dagen tussenuit naar de Ardenne in een heerlijk huis. (het is te huur, klik hier) Al dagen in het lente zonnetje kunnen zitten is het nu wat bewolkt. De familie is in de tuin bezig wat voor mij fysiek onmogelijk is. Dus gaan mijn gedachten weer alle kanten op. Ik bedenk hoe lastig het voor onze kinderen moet zijn, onze jeugd en jong volwassen. Eerst 2 jaar bijna geen mogelijkheden door de Corona maatregelen (en ik ben bang dat er wel weer een variant gaat komen die de boel weer op de kop gaat zetten) en nu de oorlog in de Oekraïne die ook zeer bedreigend is. Toen ik een puber, jongvolwassen was, hadden we de koude oorlog met de dreiging van de kernbommen. Ik hoopte toen dat de bom op ons huis zou vallen zodat er verder geen verdriet zou zijn. Hoe ervaren onze jeugd en jongeren dat nu? Hoe dreigend is een derde wereld oorlog en zal die dan nucleair zijn? 

De een denkt dat dit allemaal een opgezet plan is van diverse wereldleiders om de wereld over te nemen, zich te verrijken en de overbevolking aan te pakken net zoals men dat over Corona dacht, er wordt zelfs gefluisterd dat de munteenheid verdwijnt, banken klappen, schulden en spaargelden verdwijnen en we allemaal naar een digitale munt gaan. Het feit dat op grote schaal de pinautomaten verdwijnen zou dit staven.

Ikzelf denk daar anders over. Poetin is een geesteszieke man met een expansie drift. Je ziet dat bij meerdere leiders. Ik zou ook niet raar staan te kijken als China hem met wapens gaat helpen. Het verdwijnen van de pinautomaten is mijn inziens meer omdat er minder contant geld gebruikt wordt. We betalen met een pas, telefoon of zelfs een smart-horloge. 

Wat ik heel lastig vind maar tegelijkertijd wel mooi, is dat we de vluchtelingen stroom opvangen en nog geen demonstraties heb gezien of gehoord tegen de komst van Oekraïners, dat was wel anders toen de Syriërs kwamen. Vele mensen vonden ook dat mensen dichtbij hun thuisland opgevangen moesten worden, daar zijn dan nog steeds overvolle kampen en als men zonder te verdrinken de zee over is, worden ze daar weer in een kamp gezet, of lopen ze tegen grenzen aan die zwaar bewapend zijn. Er is nog steeds geen vrede in Syrië, zoals in zoveel andere landen.

Hoe anders is het nu nog, vele humane acties, giro 555 haalt veel geld op, mensen stellen hun huizen beschikbaar. Maar hoe lang gaat dit goed? Gaan mensen straks weer protesteren dat Nederland te vol is. 

Moet de NAVO zich nu gaan bemoeien, moet Europa en andere landen nog harder optreden? Wanneer vergroten we de kans op een derde wereld oorlog. Gaan we nu de Oekraïne slachtofferen om oorlog in ons Europa te voorkomen?

Ik weet de oplossing niet, ik word er verdrietig van als ik het nieuws binnen krijg. Ik weet ook wel dat niet alleen Rusland aan propaganda doet, maar ik denk, wellicht naïef, dat we minder voor de gek gehouden worden dan de Russen. We weten in ieder geval dat het oorlog is en steden in Oekraïne plat gebombardeerd worden en er vele burgers onder de slachtoffers zijn. Ik weet niet of de Russische soldaten nu echt denken dat ze op vredesmissie zijn, want dan steken ze denk ik ook hun kop in het zand omdat ze niet als bevrijders worden binnen gehaald. Maar je zou maar een jonge soldaat zijn, door Poetin op pad gestuurd… niemand wil zijn leven toch verliezen?

Stel dat Poetin wordt geslachtofferd, zou het dan over zijn? Zouden dan zijn staf die nu precies doen wat hij zegt anders gaan denken? Ik ben bang dat er dan weer een of meerdere idioten opstaan die dezelfde expansie drift hebben…wat denk jij?

Margriet

14 maart 2022

.

Wat ga jij doen?

De vaccinaties staan voor de deur , ik mag volgende vrijdag.  Ik krijg de AstraZeneca, je hebt immers niks te kiezen. Wat ik wel bijzonder vind is dat dit vaccin maar een bescherming van 60% geeft en dat we die dan toedienen aan een kwetsbare groep terwijl Pfizer 95% werkt.

Kan een cartoon zijn van de tekst 'VACCiN IN ZiCHT... NEE, Jij NIET! Jij BENT ALS KiND AL IN DE KETEL MET VACCIN GEVALLEN! kim VRTNWS'

Ter info;

Het vaccin is goedgekeurd voor mensen vanaf 18 jaar. Voor mensen van 55 jaar en ouder zijn nog niet genoeg resultaten bekend om te bepalen wat de exacte werkzaamheid van het vaccin is voor deze groep. Wel is er betrouwbare informatie dat het vaccin veilig is voor deze doelgroep. Op basis van eerdere ervaringen met andere vaccins, waaruit blijkt dat deze leeftijdsgroep een goede immuunrespons geeft, wordt verwacht dat het vaccin ook deze doelgroep bescherming biedt. Daarom kan het vaccin ook gebruikt worden voor ouderen. Meer informatie over de werkzaamheid wordt verder onderzocht in lopende onderzoeken waar meer ouderen aan deelnemen.

Maar schrijven ze op de site van de overheid, mocht u toch Corona krijgen dan verloopt die waarschijnlijk milder…. Eigenlijk wil ik die van 95%…

Maar beter iets dan niets zal je zeggen en dat is ook zo. Ik hoor in mijn omgeving steeds meer mensen die Corona hebben of hebben gehad. De een had er minimaal last van en de ander was of is doodziek en ligt in het ziekenhuis. Diverse mensen revalideren zich rot om weer op hun oude niveau te komen wat misschien nooit meer mogelijk is.

Was de discussie wel of niet vaccineren een paar weken geleden nog heel hevig en heftig. Ik heb het idee dat die wat is gaan liggen. Meer respect voor elkaar. Wel of niet vaccineren is een persoonlijke keuze en ik kan me zo voorstellen dat als je jong en gezond bent je er heel anders over denkt dan ik in mijn situatie. Of die mensen , ook van mijn leeftijd, die er heel bewust over nadenken en hun keuze maken… helemaal goed.

Wat ik dan weer heel lastig en twijfelachtig vind is dat ze gaan kijken of mensen die gevaccineerd zijn een voordeel zouden kunnen hebben bij leuke dingen in Nederland zoals festivals. Maar ik lees ook dat vliegtuigmaatschappijen en andere landen een soort paspoort willen zien. 

Nu ben je jong en onbezonnen en wil je na lange tijd niks toch graag erop uit, lekker naar een ander land…worden ze onder “ druk” toch verplicht te vaccineren..weg vrije keuze.

Helaas kunnen we niet over onze landsgrenzen regeren maar in Nederland kunnen we dat wel. Ik heb ook het idee dat veel mensen zich toch laten vaccineren dus komen we wellicht makkelijk boven de 75% en dan is het ook goed. Nederland is een land met veel vrijheden, ondanks de corona beperkingen die we nu hebben. Laten we dat vooral koesteren. Dus geen paspoort voor vaccinatie wat mij betreft.

Zie jij dat ook, of ben ik abuis, maar is de verkiezingsstrijd nu echt begonnen en gebruiken we nu de Corona als onderwerp om kiezers te trekken? In elk interview hoor ik mensen argumenten gebruiken en er nog eens nadrukkelijk bij zeggen van welke partij ze zijn. Volgens mij moet de politiek vooral druk gaan maken over de opkomende werkeloosheid, de mensen die in de knel zitten, hun kiezers dus in plaats van makkelijk scoren, boe roepen en achterover leunen. Regeren is vooruitzien en komen met oplossingen in plaats van de hakken in het zand,

Ik maak elke keer wel gebruik van mijn stemrecht maar weet niet of ik dit keer ga. Ondanks dat ik dan de eerste vaccinatie heb gehad blijft die 60% in mijn hoofd hangen…moet waarschijnlijk hier weer in het zorgcentrum voor senioren gaan stemmen. Daar heeft Corona enorm huisgehouden en er zijn nog steeds afdelingen beperkt of niet open…kijk, daar ga ik dus niet heen… Eigenlijk ben ik er nog niet aan toe om in een plaats te zijn waar meer mensen komen. Ga veel liever op de koffie bij vrienden en familie…dat heb ik nu ook al bijna een jaar niet meer gedaan, alhoewel afgelopen zomer, veel buiten wel mensen heb ontmoet, maar daarna mondjesmaat. 

Je weet immers ook niet of mensen die je gaat ontmoeten in zo’n kieslocatie niet ziek zijn, of bij zieke mensen zijn gekomen.. wie moet je nog vertrouwen? Ik kan natuurlijk altijd iemand machtigen hé, gaat mijn stem niet verloren.. ach ik zie het allemaal wel. Nu hopen dat ik niet teveel bijverschijnselen van die vaccinatie ga krijgen…voel me namelijk sinds lange tijd steeds beter worden. Laat het voorjaar komen en de zon voor een ieder gaan schijnen…het warme weer vindt het virus in ieder geval niet leuk…

Margriet

18 februari 2021

Negativiteit, ik kan er slecht tegen.

Een trigger voor mij, ik merk zelfs dat ik er wat boos om wordt. Vandaag zijn de eerste vaccinaties gezet, natuurlijk geeft de pers daar aandacht aan, nieuwswaarden. Nu geeft de pers aan veel dingen aandacht en het ene interesseert mij wel en het andere niet.

Maar vandaag viel het me op dat mensen vooral negatief hun gevoelens uiten. De aandacht van de pers is niet goed, waarom wordt de koning en koningin niet als eerste gevaccineerd, je ziet zo dat wij proefdieren zijn. Het ergste van alles vind ik dat we elkaar proberen te overtuigen. Nou ja, dat doen met name de tegenstanders. Sommige zeker met goede argumentatie die geldt voor hun situatie, andere oordelen over mensen met onderliggende ziektes wat allemaal hun eigen schuld zou zijn. De volgende denkt dat we allemaal gechipt worden en er zijn er zelfs die denken dat deze injectie je dood om de overbevolking tegen te gaan. 

Opvallend is het dat dit overwegend degene zijn die tegen iets reageren, zelden lees je dat iemand iets positiefs schrijft. Het lijkt wel, als jij je wel laat vaccineren, je moet verdedigen.  Als je al een reactie geeft word je afgemaakt met niet misverstaande woorden..beledigend, onder de gordel etc. Dus daar leer je snel van, tenminste ik wel.

Persoonlijk vind ik dat een ieder zijn gezonde verstand moet gebruiken. De situatie waar je in zit, wel of geen onderliggende ziekte, overgewicht (ook al zoiets om lekker negatief over te schrijven en vooral de dikkerds zijn daar zelf de oorzaak van…nooit gehoord van overgewicht door medicatie, het missen van een hormoon of zo…nee eigen schuld). Je leeftijd, waar sta jij in het leven, je beroep etc zijn overwegingen die je mee mag nemen in je denken.

Voor mij ligt het echt anders, overgewicht ( en niet zo’n beetje ook, door medicatie helaas) meerdere onderliggende ziektes, en inmiddels 64 jaar. Ik laat mij vaccineren, ik neem de eventuele bijwerkingen op de koop toe, alles beter dan aan COVID te overlijden. Overigens kom ik niet op de IC, daar kies ik zelf voor, dus geen triage door mij.  Het duurt op zijn vroegst nog tot maart gezien het kaartje, dus blijf ik zoveel mogelijk in mijn bubbel.

Maar terug naar het onderwerp, negativiteit. Ik weet het niet, zijn de lontjes werkelijk korter door de situatie rondom Corona? Of was of is dit (latent) aanwezig bij de mensen? Waarom reageren we zo negatief op welke berichtgeving dan ook? Zelfs als iemand een mooie geldprijs wint, had dat beter verdeeld kunnen worden over meerdere mensen, zou men ook zo reageren als zijzelf die prijs hadden gewonnen?

Onze regering is slecht, Nederland is een verrot land, sommige hebben het over dictatuur en andere vergelijken het met de tweede wereld oorlog (En dat vind ik echt not done!). De volgende ontkent het bestaan van het virus of vind het maar een griepje. Er is in mijn idee nog nooit zoveel gedemonstreerd als in het afgelopen jaar. Er zijn telkens demonstratie waar de 1,5 meter niet wordt gerespecteerd, geen mondkapjes (want dat is ook onzin…zegt men, over de hele wereld lopen mensen met mondkapjes maar die zijn dus allemaal achterlijk)… Je moet er toch niet aan denken dat jouw geliefde, broer, zus, vriend, vriendin etc mee demonstreert en jou besmet met het Corona virus? 

Ik kom er niet uit waarom de negatieve reacties (die vaak heel heftig en over de grens zijn) zo de boventoon voert. Hoe komt het dat die mensen zo negatief reageren? Zijn ze boos, gevoel van niet gehoord worden? Ik weet het niet, jij wel?

Ik ben een grote voorstander van open discussie met respect voor elkanders mening. Ik ken diverse mensen in mijn omgeving die om voor hun zeer zeker goede redenen zich niet laten vaccineren. Ik heb daar respect voor. Waar ik slecht tegen kan is de broodjes aap verhalen die rond gaan, de reacties die echt bedoeld zijn om elkander bang te maken.

Voor mij mag het allemaal een stuk liever , we werken zo polarisatie alleen maar in de hand. Voor en tegenstanders in een open discussie, die wel netjes gevoerd wordt op grond van argumenten en geen broodje aap verhalen. Er gaat al een week of zo een foto van Hugo de Jonge rond waarin hij geïnjecteerd zou zijn met een dopje op de spuit…. Het vaccin was toen nog niet in Nederland, maar het werd massaal gedeeld…. Waar blijft het gezonde verstand?

Het voordeel van negativiteit voor mij is dat ik alles een stuk positiever ga zien. Ik wil me er niet boos om maken (dus schrijf je een blog en ben je het kwijt) Ik heb er immers geen invloed op. Dus sluit ik het graag af met wat positieve berichtgeving.

 ● Nog een maand of 3 en we zitten in de lente, komen de bolletjes weer uit, en krijgen de                                meeste  mensen weer een beter humeur.

● Hoop ik in april “gewoon” 65 te worden, wie had dat gedacht, en ben ik in mijn hoofd plannen aan het maken.

● Is de verwachtte sneeuw uitgebleven… ( fijn voor mij minder fijn voor de kinderen)

Wens ik jou een fijne dag!

Margriet

6 januari 2021

2020 een bijzonder jaar

Zo op het einde van 2020 kijk je toch even terug. Het was een vreemd jaar. We maakte kennis met het Coronavirus, en zoals ik momenteel veel in mijmeringen lees, een negatief jaar met veel nare ervaringen. In mijn optiek is dat natuurlijk ook zo, je zal maar iemand verloren hebben aan dit virus, je zaak failliet, geen werk, of overwerkt omdat je in de zorg zit etc. Maar voor mij ligt het toch anders.

In maart was ik nog samen met familie in Villers-sur-Lesse in de Ardenne. België ging in die week in een lockdown. Alles dicht behalve de bakker, slager, apotheek, dierenspeciaalzaak en supermarkten. Ik schrok mij een hoedje, dacht dat het alleen in China was…en later in Italië. 

We zijn nog nooit op zo’n stille autoweg weer naar Nederland gereden, tussen de vrachtwagens. We hebben nog overwogen om daar langer te blijven, veiliger kon niet..

In de Ardennen vernamen we dat door Corona  de oma zeggende kinderen met hun ouders zouden vertrekken uit Amerika naar hun huis in Breda om daar definitief te blijven. Niet leuk voor hun om zo op stel en sprong te vertrekken uit Portland, ze zouden pas in juli terugkomen, maar oh wat was ik blij en opgelucht dat ze in Nederland in hun eigen huis waren…

In Nederland gingen we een week later in een intelligente lockdown, weet nog steeds niet wat er zo intelligent aan was. 

In April vierde ik mijn 64 ste verjaardag, ( wie had dat 7 jaar geleden gedacht, ik niet) buiten in de tuin, bezoek kwam om beurten via de poort. Wat een mooi weer hadden we in maart en april… en ik had een leuke verjaardag.

Eind april ben ik begonnen met het leegruimen van de beneden verdieping, er kwam een nieuwe vloer, alles geschilderd en een traplift, superluxe nieuw bed voor beneden, en nieuwe eetkamertafel met stoelen.

Ik kan weer mijn was zelf doen, boven slapen en elke dag douchen. Er waren vele mensen om mij te helpen…

gelukkig. Daarbij had ik weer goed weer, heb 2 weken buiten gebivakkeerd en dat ging prima. Veel met de scootmobiel de omgeving nog eens extra verkend, wat woon ik toch mooi. Ik heb een leuk huis terug gekregen.

In juli zijn we nog een keer naar de Ardenne gegaan, met mondkapjes op in de auto, was in België verplicht…naar de winkel met een mondkapje..het wende snel. Weer prachtig weer gehad.

In de zomer werd Kiek geboren, die na een spannende zwangerschap gezond op de wereld kwam, de dochter van mijn nichtje. Ik heb nog steeds geen kennisgemaakt, inmiddels 6 maanden oud…een wolk van een kind met prachtige sprekende ogen. Gelukkig zijn er veel foto’s.

In juli/augustus even een tussenstop gemaakt in het Tweestedenziekenhuis voor een kuur. Dat was toen de mussen van het dak vielen en ik in een kamer met airco zat te tekenen. Bezoek dat er kwam waren blij met de verkoeling. In het ziekenhuis kwam ik erachter dat ik kan tekenen en dat doe ik dus nog steeds. Weer wat geleerd.

In september ging het fout doordat bepaalde medicatie was veranderd naar een andere firma. Nooit geweten dat dit zoveel voeten in aarde zou hebben. Corona was weer aardig in opmars en ik wilde liever niet opgenomen worden, Gelukkig vond de arts dat ook. Ik kreeg en krijg een uitstekende begeleiding vanuit het ziekenhuis door de endocrinoloog en diëtiste.. wat een service. Sinds enkele weken kan ik zeggen dat het echt beter met mij gaat.  Ondanks dat ik niet lekker was heb ik wel veel getekend. Het is heerlijk om te doen. 

Nu zijn we alweer bij het einde van het jaar, ondanks met bijna een jaar Corona, heb ik echt nooit nare dingen meegemaakt. Zeker in de eerste lockdown was er veel aandacht voor elkaar, kwamen er bloemen, zelfs van Ali B. (Niet om gevraagd hoor) stonden mensen te zwaaien voor het raam, deden kinderen een berenjacht. Community-zin bij uitstek. Nu in de tweede golf is dit zeker veel minder geworden maar nog steeds zie ik mooie initiatieven. We hebben met kerst gegeten van een plaatselijke restaurant die een kerstbox had samengesteld, zie je nieuwe bedrijven in opmars komen die juist de Coronatijd gebruiken om te innoveren. Maar ik zie ook de polarisatie, de twijfel en de angst. Ik stop mijn hoofd niet in het zand. Niet iedereen denkt hetzelfde over de aanpak, of zelfs de ernst van dit virus, maar je hebt recht op je mening. Maar laten we elkaar wat meer respecteren.

Ik heb heel mijn leven aan Jan en Alleman gevraagd niet te kijken naar mijn beperkingen maar naar mijn mogelijkheden. Dus ben ik niet van plan om in deze tijd daar van af te wijken. Natuurlijk hoop ik op een gemakkelijker 2021. Maar zolang het nodig is hou ik mij aan de spelregels en verblijf ik zoveel mogelijk in mijn bubbel. 

bye bye 2020

Ik hoop voor alle mensen die werken in de zorg, in en buiten het ziekenhuis dat de situatie snel normaliseert, ik blijf voor jullie applaudisseren. Ik wens alle ondernemers en hun werknemer toe dat ze het hoofd boven het water kunnen houden of zo innovatief zijn hun hoofd omhoog te houden en iets anders te starten of aan een nieuwe uitdaging te beginnen.

Ik hoop dat een ieder vrij blijft van dit nare virus, mijn familie en vrienden natuurlijk het meest, maar dat zal iedereen begrijpen.

Laten we in ieder geval nu stil staan bij dit jaar, even achteruit kijken, leren en doorgaan naar 2021 met alle ervaringen. En laat de wereld wat liever worden….

Margriet

30 december 2020

Daar gaan we weer!

Een harde Lockdown, geen intelligente deze keer, alhoewel voor mij nog steeds niet duidelijk is voor wie dat intelligente telde.

Direct zie je dat iedereen die geraakt wordt op zoek gaat naar de achterdeur. Heel begrijpelijk natuurlijk, het zal jouw bedrijf maar zijn. Maar ook het individu begint direct te klagen en te zoeken naar welke escapes er nog zijn. 

We gaan er aan voorbij dat het virus hard om zich heen slaat, Er snel vele mensen besmet worden en hoe (over)belast de zorg nu al is, niet alleen in ziekenhuizen maar ook de verpleeghuizen. Er is telkens crisisoverleg nodig omdat ook personeel ziek wordt, de roosters steeds moeilijker sluitend te maken zijn. 

Ik hoop oprecht dat de verpleeghuizen zoveel mogelijk open blijven zodat ze hun geliefde familie nog kunnen zien. 

Ik hoop ook dat de ondernemers genoeg hulp krijgen om hun hoofd boven water te houden, Ik zie weer hele creatieve oplossingen. Een grote maten winkel in onze stad doet aan thuisservice en zo hangt er hier een jurk klaar voor de Kerst. Hoorde op het nieuws dat bedrijven een soort afhaalservice verlenen zodat cadeautjes toch bij de plaatselijke middenstand gekocht kan worden. 

Die creativiteit, daar houd ik van. Laat  je niet leiden door de beperkingen maar door je mogelijkheden, een spreuk die ik mijn hele leven al met me meedraag,

We mogen nog genoeg, we kunnen naar buiten, wandelen, fietsen, joggen of rennen als je dat wil. Je mag nog steeds naar de bakker, groenteboer en slager, en daar hebben ze alles al maanden corona proef. Ikzelf gebruik veel thuis bezorg functies en heb lieve familie die al vanaf maart mijn boodschappen regelen wat ik niet geregeld krijg.

We hebben zoveel geluk dat dit nu plaatsvindt en niet 25 jaar geleden waar niet iedereen toegang had tot internet, geen whatsapp groepen of Facebook, geen FaceTime etc. Een TV waar 24 uur per dag op een van de vele kanalen wel wat te vinden is en anders hebben we Netflix of wat dan ook. Dat scheelt toch echt wel veel.

We mogen, als je dat zou willen, nog steeds 2 mensen ontvangen en met Kerst 3. Persoonlijk vind ik het prima om niet zoveel mensen te ontvangen, ik zit liever in mijn bubbel om te voorkomen dat ik Corona krijg. Maar goed het mag wél. 

Ik begrijp dat sommige doelgroepen harder worden geraakt. Je zal maar een jongeren zijn, er ligt een vergrootglas op ze, van wat ze wel  en niet mogen, en als ze dan eens wat verkeerd doen dat meten we dat graag in de media groot uit. Je zal maar degene zijn die toch al eenzaam is, wat niet te verwarren is met alleen zijn. Dus toch al het gevoel hebben dat je alleen op de wereld bent, je rot voelen. Dan is het zeker lastig om naar de mogelijkheden te kijken. 

Was Corona maar alleen maar een social virus!   #humor #afbeeldingen #uhpardon

Of degene die in een verzorgingshuis of wat dan ook woont, waar men beperkingen oplegt met bezoek omdat er zoveel Corona gevallen op de afdeling zijn… Ik hoorde laatst iemand zeggen, ik ga liever dood aan Corona dan aan eenzaamheid. 

Dat zijn wel de dilemma’s van het huidige leven.  Ikzelf raak mijn humeur niet echt kwijt, ik heb het eigenlijk nog steeds prima naar mijn zin alhoewel ik af en toe zeker de omhelzing mis, of de hand op mijn schouder. Virtueel voelt het toch anders. 

Maar zoals eerder gesteld kijk ik mijn hele leven al naar mogelijkheden en ben ik niet van plan om me door dit virus naar mijn onmogelijkheden te kijken. Ik kijk uit naar de Kerst waar 2 mensen die me zeer aan het hart gaan hier komen eten. Wel verzorgd door een plaatselijke restaurant, een soort kerstbox. Je hoeft het alleen op te warmen of wat kleine handelingen doen. Nou dat kan ik wel… Ze leveren hier ook nog wat voor mijn trouwe hulpen die ik met Kerst ook even wil bedanken.

Ik kijk nog meer uit naar het voorjaar, want heel eerlijk met de intelligente lockdown hadden we wel geluk dat het mooi lente weer was, ik heb heel wat buiten gezeten. Nu kijk ik vanachter mijn raam naar de vogeltjes in mijn tuin…En ook dat is leuk hoor…maar zit liever in de tuin…nog een maand of 3 en dan kan dat ook weer.

Ik hoop ook zo voor jou dat je naar de mogelijkheden kunt kijken, je wat kunt vinden wat je motiveert. Want echt, een glas dat halfvol is, voelt echt beter aan dan een glas dat half leeg is.

Laten we elkaar vooral niet de put in praten, maar de mooie kant er van zien, want die is er… laten we toch maar eens applaudisseren naar degene die het gevaarlijke werk doet, naar de mensen die elkaar helpen. Naar hen die de moed er in houden, hun ouder(s) verzorgen, hulp bieden aan zij die het nodig hebben etc…… en ik?…Ik blog en teken door, en maak er elke dag wat van….

Maak er wat van en stay safe!!!!

Margriet 

15 december 2020

Het is met toch wat.

Zoals iedereen langzamerhand wel weet is mijn gezondheid niet erg geweldig. De laatste tijd word ik geconfronteerd met een hele hoge glucosewaarden. Daar word je niet vrolijk van. Erg dorstig, voel me ook niet echt lekker. Moe en futloos. Maar een opname zie ik niet zitten en de arts gelukkig ook niet. Al weken zijn we aan het experimenteren, doe eens dit of doe eens dat. Maar mijn lichaam schijnt er wat vanaf te zijn en wil niet meewerken. Sinds net, (10.00 uur) ben ik voor 24 uur nuchter, kijken wat dat doet. Nu mag ik koffie, water én bouillon, dus dat ga ik wel redden.

Plaatjes Ziekenhuizen

De reguliere zorg wil men zoveel mogelijk op niveau houden, ook al is dat heel lastig. Veel gaat via de telefoon, wat niet altijd mijn sterkste kant is. Maar als ik weet dat ze bellen heb ik mijn ringleiding om en dan gaat het prima. Het blijft natuurlijk erg lastig allemaal.

Omdat ik me niet lekker voel ben ik al weken thuis, kom de deur hooguit uit om naar een arts te gaan of bloed te prikken. Ik leef dus in een bubbel maar vermaak mij prima met tekenen, Netflix en slapen. Vervelen komt dan ook niet in mijn woordenboek voor.

Corona 

De mensen in de zorg werken enorm hard om alles te regelen, kijken hoe ze de reguliere zorg op peil houden en ze spreken hun zorgen uit dat mensen de zorg mijden voor de angst om Corona te krijgen. Nu herken ik dit wel, ik maak me daar ook zorgen om, als je al niet gezond bent moet je natuurlijk geen Corona krijgen. 

Hoe anders was het geweest als er afgelopen zomer stappen waren gemaakt. Ziekenhuizen die leeg staan omtoveren tot Covid afdelingen bijvoorbeeld (hier in Waalwijk staat ook een nagenoeg leeg ziekenhuis) Artsen en verpleegkundige die daar werken, werken niet met andere zorgvragers of zorgverleners. Dan zou je het dus kunnen isoleren. Of  het leger, ze geven aan binnen no time IC units te kunnen opzetten, niet leuk en mooi natuurlijk maar wel functioneel. Maar helaas zijn er afgelopen zomer door de regering daar geen besluiten over genomen. 

Corona zit nu in de ziekenhuizen, het aantal zorgmedewerkers met Corona is hoog, er is nog meer druk ontstaan op degene die nog wél kunnen werken. De zorg had al een tekort aan medewerkers maar nu is het nijpend. Ik hoor al verhalen van verpleegkundige die extra diensten draaien. Maar ik verneem ook verhalen dat als men getest is, afwachtend de uitslag toch (moeten komen) werken. 

Jongeren, corona, puberbrein

Hoe komt het toch dat wij van die gematigde beslissingen nemen terwijl landen om ons heen niet schuwen om strengere maatregelen te nemen? Of zijn wij slimmer dan andere? Natuurlijk zijn er mensen niet met welke beslissingen dan ook eens, maar dat is in het buitenland ook zo. Natuurlijk zijn er mensen die vinden dat Covid niet de economie mag stilleggen, maar met al die hulp die nu gegeven worden blijven ook niet levensvatbare bedrijven bestaan, uit eindelijk gaan ze toch omvallen en  dan schuiven we het op Covid. Er zijn er zelfs die hele complottheorieën er op na houden. Van mij mag iedereen zijn mening hebben. Ik weet ook niet wat nu het beste is. Ik weet wel dat ik inmiddels veel mensen ken die besmet zijn met Corona, ook jonge mensen. De ene is minimaal ziek de andere wordt zelfs opgenomen of komt op de IC. Dat er een nare virus rondwaard is voor mij wel duidelijk. 

Ik kan me zo voorstellen dat de kwetsbare doelgroep ook hun verantwoording neemt. Zichzelf in een bubbel plaatst om zo ook andere de ruimte te geven te leven. Ik ben namelijk van mening dat de jeugd wel een hele grote verantwoording op hun schouders krijgt. 

Vanavond worden er weer wat nieuwe stappen gezet, opvallend hoe stil het is over mondkapjes trouwens, wel of niet verplicht?  We gaan het zien.

Ik weet wel dat ook ik een soort slachtoffer van het beleid en Corona ben. Als het goed geregeld was geweest, was ik allang weer een stuk beter, voor nu experimenteren we maar wat… en ook daar sta ik achter…. Ik moet toch wat.

Hoe lang gaat dit nog duren? Ik denk heel lang…jij?

Margriet

3 november 2020

Polarisatie

lees hier wat polarisatie betekend:https://www.kis.nl/artikel/wat-is-polarisatie.

Gaan we nu net als de vorige keer klappen voor alle mensen die Corona patiënten verplegen? Of al die mensen die extra inzet geven? Gaan we nu net als de vorige keer vele mensen trakteren op bloemen die nog in een kas staan? Gaan we net als de vorige keer de buren helpen, boodschappen voor elkaar doen? Weer een extra gevoel van community zin ontwikkelen? Gaat Hugo De Jonge weer zeggen dat mensen in de zorg een bonus krijgen om dat vervolgens heel erg uit te kleden? Wat gaan we trouwens tegen de zorg zeggen? Dank je wel? Dank je wel dat je met gevaar voor je eigen leven mij verzorgt?

virus corona covid-19 covid-20

Gaat de horeca het trekken, bestellen we massaal afhaal maaltijden? Trekt de evenementen sector dit? De kermissen blijven die open? Als die in de herfst en wintermaanden er al waren? Wat gaat dit met de economie doen? Blijf jij je baan houden?

Gaan we massaal weer thuiswerken, nemen we 1,5 meter afstand goed in acht en dragen we mondkapjes zonder dat het bij de wet verplicht is? Wassen we onze handen nog steeds schraal en volgen we de opgedragen regels? Of wachten we tot alles bij wet is geregeld?

Ik heb er een treurig gevoel over, de polarisatie groeit. De tegenstellingen worden groter en groter. De ene denkt dat het Covid virus een verzinsel is om ons af te leiden van afschuwelijke zaken zoals macht en pedofilie, de ander vindt het een griepje, daar overlijden mensen ook aan. De NOS is er om ons te indoctrineren, alhoewel ik wel graag zou zien dat in actualiteiten programma’s er wat meer voor -en tegenstanders te zien zouden zijn.

wat ik nog steeds niet begrijp

De volgende vindt sowieso dat we beperkt worden in onze vrijheid. Dat ligt er natuurlijk wel aan hoe jij vrijheid interpreteert. Ik ben nog steeds vrij ook al ben ik thuis, ik schrijf blogs (die in China gelezen wordt , wie zal dat zijn?) ik mag mijn ongezouten mening geven, ik kan zelfs iets naars over Rutte zeggen als ik wil… dus wat is beperken van vrijheid?

Natuurlijk ligt het voor onze kinderen en jongeren heel anders, die ervaren vrijheid als naar buiten gaan en elkaar ontmoeten. Die ervaren alles nu als beperkt, en ze worden natuurlijk ook beperkt, kijk eens naar onze studenten die nog steeds via internet hun scholing krijgen. Geen gezellige samen etentjes als je ergens alleen op kamers zit etc, De kinderen die geen verjaardagsfeestjes kunnen geven of bezoeken. En zo zijn er vele voorbeelden, dat is hun vrijheid. 

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is b3d82e78-41b2-4954-8f3c-c782e93ff5b8.png

Op het moment dat ik dit schrijf hoor ik dat in Den Bosch honderden demonstranten een mars lopen tegen de Coronawet, zonder afstand te houden of mondkapjes te dragen. Hoeveel besmette mensen zouden daar bij lopen die nu andere besmetten? Gelukkig is het buiten, dat scheelt weer.

De verschillen in de groepen wordt steeds venijniger, ik heb begrepen dat er al relaties stuk gegaan zijn, er ruzies in groepen vrienden is ontstaan. Sociologen verwachten dat er nog hele nare dingen gaan gebeuren door kleine groepen en individuen die dit weer aangrijpen om hun gelijk te halen of hun perverse wijze van protesteren ten toon te stellen.

Hoe komt het toch dat wij zo’n eigenzinnig volkje zijn? In vele landen op de wereld dragen mensen al maanden mondkapjes maar wij willen eerst bewijs zien of het wel of niet werkt, alsof al die miljoenen mensen allemaal achterlijk zijn. Gaan wij bij elke maatregel in discussie of het wel of niet moet, of er geen uitzonderingen zijn. En natuurlijk, als het jouw bedrijf hard raakt dan wil je dat niet, nee dat snap ik. Het recht op demonstratie hebben we de laatste maanden veelvuldig gebruikt, liefst zonder mondkapje en afstand houden. De kerken zitten vol, alhoewel ik nu hoop dat die zich ook aan de regels gaan houden, geen mondkapje, zingen, en denken dat God hen wel beschermd, (ik hoop dat ik niemand kwets.) zouden deze mensen wel door een arts geholpen willen worden? Een plekje op de IC willen hebben om hun te redden?

Mijn hart gaat uit naar alle mensen die inmiddels een geliefde hebben verloren aan dit virus, daar zijn ook mensen bij die met Corona patiënten gewerkt hebben.Mijn hart gaat uit naar alle mensen die met gevaar voor hun leven andere mensen helpen, en dan gaat dat verder dan alleen in het ziekenhuis.

Mijn hart gaat uit naar degene die hun baan kwijtraken, hun levenswerk zien kapot gaan. Ik leef zeker mee.

Maar heel egoïstisch, ik wil geen Corona, ik ben de doelgroep bij uitstek, onderliggende nare ziektes, overgewicht door medicatie, geen optimale natuurlijke weerstand. Ik kom niet op de IC, wil dat trouwens ook niet, wil ook niet naar het ziekenhuis maar de kans dat ik hier aan overlijd is groot. Kijk en dat wil ik nou graag nog wat uitstellen. Maar jij, degene die denkt dat het flauwekul is, brengt mij en mijn lotgenoten in gevaar…want het is maar een griepje…en daar sterven elk jaar mensen aan. 

Margriet

17 oktober 20202

Doet “ie” het niet of doet “ie” het wel?

Eenmalige 1000 euro netto voor zorgverleners als dank voor hun inzet tijdens de Corona crisis.

Een mooi bericht van minister Hugo de Jonge. “ We willen onze waardering en dankbaarheid op die manier uiten” zei de Jonge.

En daarmee maakte hij vele zorgverleners blij, immers 1000 euro netto op hun salaris die toch al onder de maat is, is een geschenk. Intussen hoopte de diverse zorgverleners dat er ook wat met hun salaris zou gebeuren, immers hebben vele mensen geklapt in maart. Maar dat blijkt een utopie te zijn.

De bonus is vooral bedoeld voor verpleegkundigen, verzorgende en ondersteunende diensten zoals de huishoudelijke hulp. Veiligheidshalve voegt de Jong er aan toe dat we gezamenlijk de kosten zullen betalen, dus ook jij en ik. Zo’n slordige 800.000 mensen zouden mogelijk in aanmerking komen. Dat is dan 800 miljoen euro. Even voor de vergelijking, de KLM krijgt een ondersteuning van 3,4 miljard euro als garantstelling en om het bedrijf boven water te houden. Wie gaat die kosten betalen? Ik denk Minister de Jonge dat ook wij als burgers die gaan betalen….of in ieder geval een groot deel er van. Uiteindelijk betalen burgers en werkgevers etc. de kosten van de overheid.

Maar terug naar de bonus van de zorgverleners. Al snel bleek er onduidelijkheid. Sommige zouden hun recht op tegemoetkoming  van zorg-en kinderopvang daardoor kwijt raken en op het einde van de rit meer moeten betalen en dus minder inkomen. Er zou naar gekeken worden maar veel duidelijkheid is er nog niet. Wat wel duidelijk werd is dat artsen die meer dan 1 ton per jaar verdienen er niet voor in aanmerking komen. Maar goed daar past het Zaans Medisch centrum wel een mouw aan er is aan leidinggevende een bonus uitgekeerd. Je begrijpt dat de mensen die met de handen aan bed of vloer staan hier woedend over zijn.


De minister wordt er denk ik wat zenuwachtig van en poetst zijn kleurrijke schoenen eens op. Om duidelijk te krijgen wie er een bonus krijgt moeten de werkgevers het maar gaan verdelen.  Of nog sterker, ze moeten het gaan aanvragen voor hun medewerkers, Ook dat  stuit op weerstand. Want zegt de werkgevers, het is niet aan ons om te bepalen wie in aanmerking komt en wie niet. Onduidelijkheid alom. Wie krijgt nu wat? Krijgt de thuiszorgmedewerker die zonder bescherming bij de mensen over de vloer komt iets? Of de huishoudelijke hulp die zorgde dat mensen niet vervuilde, ook zonder bescherming hun werk uitvoerden?

Krijgen dadelijk de mensen die op een corona afdeling hebben gewerkt, met beschermende kleding  aan wel een uitkering en de verpleegkundige die de gaten in het rooster vulden omdat collegae werden ingezet op IC en andere afdelingen het niet? Heeft de  voedingsassistente op een Corona afdeling meer rechten? 

Nu ik hier in het ziekenhuis ben gaan veel gesprekken over de Corona crisis uit het recente verleden en de nieuwe golf die ze weer verwachten. Een verpleegkundige zei, op de IC was alles wel heel duidelijk. Je had je eigen bril, eigen beschermende kleding en kast etc. Maar op de afdeling, waar ook mensen lagen met mogelijk Corona, daar was het een beetje van zoek het maar uit. We deelden de beschermende kleding en brillen. Dat vond ze heel wat enger dan op de IC

We hebben natuurlijk te maken met een nieuw virus waar niemand nog echt weet hoe en wat, dat geldt ook voor het werken in een ziekenhuis of bij de thuiszorg of voor de medewerkers van diverse soorten tehuizen. Eigenlijk maakt de onduidelijkheid het zo onbegrijpelijk, de een wordt er moe van de ander boos en opstandig. De volgende denkt dat de overheid alles verzint om ons onder de duim te houden. Sommige geloven zelfs dat buitenaardse wezens de wereld komen overnemen,

Mondkapjes wel of niet, 1,5 meter wel of geen onzin, een bonus voor zorgmedewerkers wel of niet etc. Corona houdt me in ieder geval nog steeds bezig, ik ben er nog echt bang voor.

Ik ben benieuwd hoe we verder gaan, wie de bonus krijgt, wat we gaan doen als er een tweede golf komt, gaan dan weer met z’n allen klappen? Zouden de mensen die er voor in aanmerking komen (wie dat ook gaat bepalen) geld ontvangen voordat ze weer topsport gaan bedrijven? Want zeggen ze hier in het ziekenhuis die tweede golf dat gaat gebeuren. Zouden de regelingen duidelijker worden zodat de weerstand misschien wat minder wordt? Het is afwachten,,,,, en duimen dat het allemaal mee gaat vallen, wie er gelijk heeft dat weet ik niet, maar dat de bonus moet uitgekeerd worden weet ik wel… ze leveren hier bijna altijd al 100% en in de corona crisistijd was het allemaal extra…

Ik wacht af

Margriet

9 augustus 2020

Intelligente lock down, en dan?

Het houdt me vreselijk bezig, dat binnen blijven in huis en tuin. Hoe doen andere dat? Wat ervaren ze? Zit er een verschil in werkende mensen of juist niet? Vereenzamen mensen? Of zijn er juist meer sociale contacten. Is de angst net zo groot als bij het begin of begint het te wennen? Worden of zijn mensen angstiger? Wat vind ik er van, hoe lang ga ik dit volhouden, hoe lang houdt een ander dat vol? Het zijn vragen die in mijn hoofd zitten.

Ik heb het aan veel mensen gevraagd, en heb daar zo diverse antwoorden opgekregen. Eigenlijk is het ook een beetje appels met peren vergelijken. De ene situatie is de andere niet.

Gezinnen met kleine kinderen en beide werkende ouders, nu wel thuis, staan voor hele andere uitdagingen dan thuiswerkende ouders met schoolgaande kinderen die ineens ook onderwijzer zijn geworden. De alleengaande die niemand echt ziet kijkt er weer heel anders tegen aan, terwijl de onderwijzer zich zorgen maakt over de kinderen die niet worden bereikt.

De volgende moet gaan werken terwijl die tot de kwetsbare doelgroep behoort, immers verzinnen ze wel een plekje voor je. Het is zo divers.

Wat opvallend is dat mensen nu wat minder angstig zijn, wellicht omdat we proberen de richtlijnen zo goed mogelijk op te volgen. Ikzelf ben al weken niet in een winkel geweest, nu bof ik dat ik zo goed verzorgd wordt, maar dat is niet voor iedereen zo. We zoeken ook minder op over Corona en sommige zeggen zelfs alles op tv te vermijden als het om Corona gaat. Het beangstigd mensen. Dat laatste herken ik zeker, kon ik in het begin niet stoppen met zoeken naar informatie, nu switch ik vaak naar een andere zender, alhoewel je er zeker niet helemaal onder uitkomt. En dat is maar goed ook.

Diverse mensen hebben oude hobby’s opgepakt, de kasten zijn nu wel schoon. Sommige hebben zelfs nieuwe hobby’s. Via social media kan je meedoen aan allerlei workshops, zo heb ik mijn huid eens goed gereinigd onder de begeleiding van een schoonheidsspecialiste. Komende woensdagavond ga ik misschien wel mee schilderen met een workshop.

Ik hoor ook van veel mensen dat ze in de tuin aan de slag zijn, zelfs als dat niet hun hobby is. Maar vooral de kwetsbare doelgroep gaat niet naar een tuincentrum, of rijdt er langs en ziet dat het daar erg druk is. Daarom ben ik dit jaar mijn plantjes maar zelf aan het kweken gegaan, weet niet of het wat wordt.

Sommige geven aan tegen de muren op te lopen, ze vervelen zich, zijn in economische slechte tijden terecht gekomen, hoe nu verder? Hoe kom ik aan inkomen, een baan. Ik hoor ook mensen die er juist creatief van worden en aan het zoeken zijn om iets op te starten na deze crisis.

Mijn hart gaat uit naar kinderen die in de knel zitten, worden ze allemaal wel opgespoord? Kunnen we hun wat bieden? Ik zie dat gemeenten enorm hun best doen met crisisopvang, maar dat ze afhankelijk zijn van andere aangevers. Ik begrijp ook dat het consumeren van alcohol veel hoger is geworden, we gaan de Meilandjes achterna. 

Mijn hart gaat uit naar de oudere mensen in verzorgingen en verpleeghuizen, maar nog meer naar de ouderen in de wijken die soms op hele hoge leeftijd alles zelfstandig doen. Daar staat niemand voor de deur te zingen…..daar staan de kinderen en kleinkinderen op afstand te zwaaien…als ze al iemand hebben. Ik hoor van veel vriendinnen in mijn leeftijdsgroep dat ze het contact met de (klein)kinderen het meeste missen.

Het is allemaal erg onzeker, en hoe ervaar ik het nu? Eigenlijk gaat het me goed af, ik heb het geluk dat ik een tuintje heb, dus ben ik veel buiten, schrijf zo nu en dan blogs, probeer zomerbloeiers en kruiden te kweken, en ben aan het inpakken omdat er binnenkort geverfd gaat worden.

Ik ben een stuk minder angstiger dan de eerste weken, ik behoor tot de doelgroep en zal niet op een IC komen. Ik heb me vereenzelvigd dood te gaan aan kanker maar niet aan Corona. Dus doe ik er alles aan om het niet te krijgen. Ik ben in deze weken 4 keer met de scoot de polder in geweest. En dat was het enige ondeugende dat ik gedaan heb. Mijn verjaardag gevierd met het bezoek (familie) om beurten,, aan de ene kant van de tuin en ik aan de andere kant.

Ik verveel me niet, dat heb ik trouwens nog nooit gedaan, dat woord staat niet in mijn vocabulaire. Nu denk ik dat ik wel een voorsprong op andere heb, ik ben al heel wat jaartjes chronisch ziek, dus mijn sociale contacten waren al op een laag pitje. Ik deed wekelijks mijn riedeltje van diverse fysio en sporten (mijn conditie holt achteruit) en een keer koffie drinken bij Toon of de buren. Een eitje eten bij mijn broer en schoonzus. Ik ben chronisch vermoeid dus slaap ik ook overdag wat. Mijn verwachtingen zijn natuurlijk daardoor een stuk anders dan die jonge mensen die wekelijks of dagelijks sporten, naar school of werk gaan, uitgaan etc. 

Ik praat wel veel meer tegen de kat, denk als er iemand psychische klachten krijgt dat zij dat is. Eigenlijk mis ik dat het meesten, praten tegen een ander. En ik zou zo dolgraag even mensen aanraken, een schouderklopje willen geven, mijn “ kleinkinderen” die het zo vreselijk goed doen met hun thuisschool. Mijn kleine achterneefjes even een ijsje geven en op schoot nemen, het kan nu niet. Maar dan denk ik maar, er komt een tijd…. Ik zou zo graag met de scoot door de Efteling willen gaan, juist nu het gesloten is, daar zijn de bloemen en planten, de natuur altijd zo mooi.

Ik hoop dat de regelingen niet te snel losgelaten worden omdat ik toch erg bang ben dat we dan een tweede piek krijgen.

Maar al met al gaat het me goed af ik weet niet hoe ik daar over twee maanden over denk, want eerlijk is eerlijk, wat had ik nu graag in de Ardenne gezeten met familie om mij heen. Dat was zeker een stuk gezelliger..

Margriet

20 april 2020

Respect wat is dat nou eigenlijk?

Een veel gehoord woord deze tijd is “respect”. Ik vind dat altijd een moeilijk woord. Toen ik nog (heel lang geleden) in Culemborg werkte zeiden de jongeren daar “je moet respect voor me hebben”. Dat vond ik maar knap lastig want jongeren die de regels aan hun laars lappen daar heb ik geen of in ieder geval weinig respect voor. (vaak wel begrip, maar dat is wat anders) Als ik met hun in gesprek ging over het woord respect dan vulde ze dat in dat je elk levend wezen moet respecteren, ongeacht welk gedrag ze laten zien. Je hebt respect voor je vader, ook al ramt hij je dagelijks in elkaar, je hebt respect voor je grootouders, ook al misbruikt een van hun je zusje. Op dat moment was het woord respect voor mij helemaal uit mijn vocabulaire verdwenen.

Tot deze tijd, de corona tijd waar het woordje respect wel elke dag meerdere malen voorbij komt. Ik ben er eens over na gaan denken, wat is respect nu eigenlijk voor mij? Ik ben gaan zoeken op het internet en deze sprak mij het meeste aan.

Respect

Respect betekent aanzien, eerbied of waardering, die men heeft voor (of ontvangt van) iemand vanwege zijn kwaliteiten, prestaties of vaardigheden. Het woord betekent oorspronkelijk omzien naar, en vandaar rekening houden met. == De dominante cultuur == In het burgerlijk taalgebruik wordt respect vaak verbonden aan iemands positie op de maatschappe…

Gevonden op http://nl.wikipedia.org/wiki/Respect

Een super bijzonder lief meisje laat al enkele weken op de app zien hoe het gaat met haar thuisschool prestaties. Zag er zeker goed uit. Maar zo eerlijk als ze was. vertelde ze, dat bij hele moeilijke sommen ze Siri gebruikte voor het juiste antwoord. Nou vind ik dit al super slim want ik zou er niet opgekomen zijn. Op het moment dat ze het vertelde in alle openheid en aan alle aanwezigen voelde ik zoveel respect voor haar. Ze zegt…ik doe dat niet meer hoor, Siri vragen om het antwoord en ik geloof haar meteen. Ze is goudeerlijk. Daar heb ik respect voor.

Ik heb zoveel respect voor de familie van mijn overbuurman die op de IC in Deventer ligt en die al 4 weken de hond uit laten, in huis zijn en er zelfs slapen omdat anders de hond gaat huilen. Ze hebben al zoveel zorgen maar dit doen ze er gewoon bij…

Ik heb zoveel respect voor mensen die wat voor andere mensen doen zonder daar zelf beter van te worden of misschien wel ziek kunnen worden. En dan maakt het mij niet uit of dat in een ziekenhuis of thuiszorg, verpleeghuis of wat dan ook… gewoon onzelfzuchtig die ander proberen te helpen. En daar hoef je niet eens voor in de zorg te werken…ik apludiseer voor allen.

Respect voor winkeliers, vakkenvuller, vuilnisophalers, boa, politie etc etc, veel te veel om op te noemen.ze gaan maar door… daar heb ik respect voor.

Respect voor iedereen die hier even aanklopt met de vraag of ik nog iets nodig heb, boodschappen doen, even vragen hoe het mij vergaat in huis en tuin.

Ik kan geen enkele vorm van respect op brengen voor  die twee oudere dames die naast elkaar bleven fietsen terwijl ik in de berm stond en vroeg om afstand. Met hun antwoord, ach allemaal flauwekul…brengen ze mij in gevaar.

Ik kan geen respect opbrengen voor de Coronas-spugers (weer een nieuw Nederlands woord)Of , ondanks dat ik het wel begrijp, jongeren en jong volwassenen in groepen zie staan. Het getuigd niet van intelligentie. Zeker geen respect voor sukkels die misbruik maken van deze Corona tijd, aanbellen met rare smoezen met doel te beroven, of via internet troep aanbieden zodat je het niet deze ziekte kan krijgen…

En totaal geen respect voor de president van Amerika die er alles aan doet om de chaos in zijn land in de schoenen van een ander te schuiven..

Respect is dus voor mij, waardering, oog hebben voor, eerbied, voor mij is het niet gekoppeld aan kwaliteit of prestaties alleen maar vooral de wijze waarop. 

Margriet

15 april 2020

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: