Het is met toch wat.

Zoals iedereen langzamerhand wel weet is mijn gezondheid niet erg geweldig. De laatste tijd word ik geconfronteerd met een hele hoge glucosewaarden. Daar word je niet vrolijk van. Erg dorstig, voel me ook niet echt lekker. Moe en futloos. Maar een opname zie ik niet zitten en de arts gelukkig ook niet. Al weken zijn we aan het experimenteren, doe eens dit of doe eens dat. Maar mijn lichaam schijnt er wat vanaf te zijn en wil niet meewerken. Sinds net, (10.00 uur) ben ik voor 24 uur nuchter, kijken wat dat doet. Nu mag ik koffie, water én bouillon, dus dat ga ik wel redden.

De reguliere zorg wil men zoveel mogelijk op niveau houden, ook al is dat heel lastig. Veel gaat via de telefoon, wat niet altijd mijn sterkste kant is. Maar als ik weet dat ze bellen heb ik mijn ringleiding om en dan gaat het prima. Het blijft natuurlijk erg lastig allemaal.

Omdat ik me niet lekker voel ben ik al weken thuis, kom de deur hooguit uit om naar een arts te gaan of bloed te prikken. Ik leef dus in een bubbel maar vermaak mij prima met tekenen, Netflix en slapen. Vervelen komt dan ook niet in mijn woordenboek voor.

Corona 

De mensen in de zorg werken enorm hard om alles te regelen, kijken hoe ze de reguliere zorg op peil houden en ze spreken hun zorgen uit dat mensen de zorg mijden voor de angst om Corona te krijgen. Nu herken ik dit wel, ik maak me daar ook zorgen om, als je al niet gezond bent moet je natuurlijk geen Corona krijgen. 

Hoe anders was het geweest als er afgelopen zomer stappen waren gemaakt. Ziekenhuizen die leeg staan omtoveren tot Covid afdelingen bijvoorbeeld (hier in Waalwijk staat ook een nagenoeg leeg ziekenhuis) Artsen en verpleegkundige die daar werken, werken niet met andere zorgvragers of zorgverleners. Dan zou je het dus kunnen isoleren. Of  het leger, ze geven aan binnen no time IC units te kunnen opzetten, niet leuk en mooi natuurlijk maar wel functioneel. Maar helaas zijn er afgelopen zomer door de regering daar geen besluiten over genomen. 

Corona zit nu in de ziekenhuizen, het aantal zorgmedewerkers met Corona is hoog, er is nog meer druk ontstaan op degene die nog wél kunnen werken. De zorg had al een tekort aan medewerkers maar nu is het nijpend. Ik hoor al verhalen van verpleegkundige die extra diensten draaien. Maar ik verneem ook verhalen dat als men getest is, afwachtend de uitslag toch (moeten komen) werken. 

Hoe komt het toch dat wij van die gematigde beslissingen nemen terwijl landen om ons heen niet schuwen om strengere maatregelen te nemen? Of zijn wij slimmer dan andere? Natuurlijk zijn er mensen niet met welke beslissingen dan ook eens, maar dat is in het buitenland ook zo. Natuurlijk zijn er mensen die vinden dat Covid niet de economie mag stilleggen, maar met al die hulp die nu gegeven worden blijven ook niet levensvatbare bedrijven bestaan, uit eindelijk gaan ze toch omvallen en  dan schuiven we het op Covid. Er zijn er zelfs die hele complottheorieën er op na houden. Van mij mag iedereen zijn mening hebben. Ik weet ook niet wat nu het beste is. Ik weet wel dat ik inmiddels veel mensen ken die besmet zijn met Corona, ook jonge mensen. De ene is minimaal ziek de andere wordt zelfs opgenomen of komt op de IC. Dat er een nare virus rondwaard is voor mij wel duidelijk. 

Ik kan me zo voorstellen dat de kwetsbare doelgroep ook hun verantwoording neemt. Zichzelf in een bubbel plaatst om zo ook andere de ruimte te geven te leven. Ik ben namelijk van mening dat de jeugd wel een hele grote verantwoording op hun schouders krijgt. 

Vanavond worden er weer wat nieuwe stappen gezet, opvallend hoe stil het is over mondkapjes trouwens, wel of niet verplicht?  We gaan het zien.

Ik weet wel dat ook ik een soort slachtoffer van het beleid en Corona ben. Als het goed geregeld was geweest, was ik allang weer een stuk beter, voor nu experimenteren we maar wat… en ook daar sta ik achter…. Ik moet toch wat.

Hoe lang gaat dit nog duren? Ik denk heel lang…jij?

Margriet

3 november 2020