soms zit je met een dilemma

Op de een of andere manier tref ik het wel met de kamergenoten in het ziekenhuis. Ooit naast een mevrouw gelegen die de boel op stelten zetten en maar schreeuwde dat de artsen en verpleegkundige geen verstand hadden. En dat zij gediscrimineerd werd, het was een Hollandse vrouw hoor

Ooit op een kamer gelegen met racisten, die zichzelf als superieur ras beschouwde. De toenmalige lieve Antilliaanse of Surinaamse vrouw die koffie kwam brengen was doelwit. “ Eens kijken of dit zwartje in staat is om zwarte koffie te brengen zonder te knoeien”. Je snapt dat ik dus pissig werd. De Duitse verpleegkundige moest alles maar grondig doen en vooral de fietsen terug brengen etc etc. Ik kon ook niet aan de tafel erbij zitten de man legde daar demonstratief zijn been op…ik moest niet lachen om hun humor… Op de laatste dag heb ik er wat van gezegd, en werd het in alle toonaarde ontkent, één mevrouw zei, ach het is een grapje… De dietiste vroeg of het niet beter was om nog een dagje te blijven om de (nieuwe) sonde uit te proberen, ik zei…nee ik heb net ruzie gemaakt ik moet weg…

Gelukkig ook wel op kamers gelegen met normale mensen maar ik tref dus vaak de bijzondere mens.

Nu lig ik op een kamer waar eerst een vrouw lag die niet bijster slim was. Ze had voor het eerst suikerziekte maar dat begreep ze niet helemaal. Het voordeel was zeker dat deze vrouw een dosis humor had waardoor ik geregeld moest lachten. Het was een Jantje huilt, Jantje lacht mevrouw (Heet het dan Jantine?). De ene keer mistte ze haar hondje dan haar moedertje, dan had ze pijn en 2 minuten later was ze weer kiplekker….Ze zei op de vierde dag tegen haar kinderen, ik moet hier nog wel wat weekjes blijven, de volgende dag ging ze naar huis.

Nu heb ik een buurman, hij vloekt en hij tiert, ik leer nieuwe combinaties zelfs hele nieuwe scheldwoorden.. Nu probeer ikzelf zo min mogelijk te schelden en als ik het al doe is het meestal op mijzelf als ik iets verkeerd doe…maar dan zit het in de categorie “ Chips en verdorie” heel soms ontsnapt er een andere krachtterm maar dat is echt zelden. Hij heeft de bel ook gevonden en belt om de haverklap, hij vraagt dan niks maar zegt “ servet”. Of “rietje”. Of zegt “opruimen”. 

Deze man kan in één zin, diverse scheldwoorden gooien in allerlei combinaties, er zijn erbij, scheldwoorden dus, die mij rode oortjes geven. Iheb er wat van gezegd maar hij lacht het weg.

Tijdens het eten boert hij erop op los, terwijl hij met krachttermen aangeeft dat de verpleegster die net zijn brood gesneden heeft, een @#@#@muts is (censuur), of over zijn dochters die werken en niet zomaar kunnen komen @#$ stank voor dank dat @@@@volk

Gisteren zei een verpleegkundige tegen de man die de hele dag in bed ligt en die ze trachten te stimuleren, morgen eet u aan de tafel…ja maar zei hij, daar zit al een mevrouw, . De verpleegster zei… er staan meerdere stoelen dus morgen aan tafel. Ik kreeg de schrik te pakken, ik ga niet eten tegenover een boerende en scheldende man,,,, en gaf dat door aan de voedingsassistente…….

.

Vandaag is hij ziek, en moet hij braken en dat gun ik niemand, je bent hier om beter te worden en niet om zieker te worden. Maar ook dat braken gaat net als het boeren en schelden hard, heel hard….

Nu weet ik het niet meer, hoor ik hem nu liever schelden en boeren of braken?Ik kan niet kiezen…. Het goede nieuws is dat hij nog niet aan tafel heeft gezeten 🙂

Margriet

7 augustus 2020