wereldkankerdag

Weer een blog
Ik ben alweer een paar dagen thuis. Het is even heftig geweest. Ik heb een bacterie en een virus opgelopen. Ik was nog geen 24 uur thuis en werd ziek…dus binnen 48 uur lag ik weer in het ziekenhuis. Maar nu gaat het weer beter…moet nog wat herstellen en energie opdoen maar ga er vanuit dat ik me weer ga voelen als vorige week maandag, ik voelde me toen steengoed . Ik ga toch maar door met blogs schrijven…als je er niks aan vindt gewoon niet lezen.
Vandaag is het wereldkankerdag…erg dat je een eigen dag moet hebben om aandacht te vragen voor kanker. Persoonlijk ben ik een voorstander van het KWF. Waarom? Omdat ik er soms onpasselijk van wordt dat elke kankersoort een eigen dag heeft. Dat ze het doen snap ik prima, er is veel geld en aandacht nodig om onderzoeken te doen. Maar het houdt direct ook in dat het een kankersoort betreft die vele mensen treffen. Bijvoorbeeld borstkanker. Pink Ribbon is een goed geoliede machine die zorgt dat door aandacht en emoties er veel geld vrijkomt. Heel begrijpelijk…maar je zou bijvoorbeeld een kankersoort hebben waar de groep klein van is…. Het KWF verdeeld de geldstromen die binnen komen en zodoende kunnen ook groepen met minder bekende kankersoorten geld krijgen voor onderzoek. Vandaar dat ik liever heb dat er een eerlijke verdeelsleutel is zodat alle kankersoorten daarvan kunnen profiteren…
Wereldkankerdag en de kreten van strijden en winnen worden weer veelvuldig gehoord en…en daar kan ik nou zo pissig over worden. Ik ga uiteindelijk dood aan mijn kanker, ben ik dan een lozer? Heb ik dan niet voldoende strijd geleverd? Nee natuurlijk niet…er valt namelijk niks te strijden, en je hebt geen winnaars of wat dan ook. De kankersoort (en wat andere dingen) die je treft bepaald of je mag blijven leven of niet. Bij borstkanker is dat steeds meer kans op genezen, een reden om daar heel blij mee te zijn, maar bijvoorbeeld met alvleesklierkanker heb je vette pech, niercelcarcinoom met uitzaaiingen, darmkanker met uitzaaiing…allemaal einde verhaal… nee er is geen strijd te strijden de kunst is vooral de dag te plukken en zoveel mogelijk te genieten van de goede en mooie dagen.
Gelukkig ben ik gezegend met een positief karakter en kan ik meestal wel de positieve kant zien…dan hoor je weer…daar zou die en die een voorbeeld aan moeten nemen…maar ook dat is natuurlijk de grootste onzin. Een ieder ervaart en beleeft het op een eigen manier.. er is geen goed of fout. En ben nou eerlijk…als bij iemand heel zijn leven zijn glas half leeg is geweest, zou die dan met de diagnose kanker ineens een halfvol glas krijgen??? Tuurlijk niet… en als iemand achter de geraniums gaat zitten, en wellicht slachtoffer gedrag vertoont is dat dan erg? Nee natuurlijk niet…probeer je eens in zijn of haar schoenen te plaatsen…nee hoor, een ieder beleeft en gedraagt zich zoals hij/zij dat wenst…geen goed of fout.
Ik ben een gast bij Inloop Huis Toon Waalwijk, elke dinsdagochtend drinken de dinsdag dames (DD) daar koffie…en ik kan je zeggen, we lachen wat af.. iedereen met kanker of iemand in zijn/haar omgeving met kanker is daar welkom. En ik raad het je aan… http://www.inloophuistoon.nl/lotgenoten hier lees wat ik van Toon vind!
Er zijn vele activiteiten, vaak gratis of tegen betaling van materiaal… en ook daar bepaal jij waarover je praat…misschien moet jij daar maar eens de drempel overgaan.. je zult versteld staan.
Geen grappige blog vandaag, geen hersenspinsels om grapjes te maken…maar wie weet de volgende keer wel?

Margriet

Januari 2018

hier lees je wat ik van inloophuis Toon vind!