Vrijheid zit in je hoofd.

Morgen is het 5 mei, bevrijdingsdag. De een viert dat uitbundig zonder mogelijk te weten waarom die dag er is, de ander viert het niet. Vanavond staan we stil bij de slachtoffers van de tweede wereldoorlog in Nederland en ver daarbuiten. Voor mijzelf tel ik daarbij alle onnodige slachtoffers uit de oorlogen die daarna er ook zijn en waren. Want in mijn optiek zijn er alleen maar verliezers en geen winnaars.

In deze tijd van polarisatie word ik ook vaak gedwongen om te moeten kiezen. Ben jij voor of tegen Putin, Hamas, Zelenski, Netanyahu, IS, Burgeroorlog en crisis in Jemen, situatie in Ethiopië de genocide in Myanmar, Syrie, Gaza, Palestina etc etc. 

Zucht…

En dan denk ik, ik ben tegen alle geweld die mensen wordt aangedaan, kinderen die onnodig sterven, onderdrukking, afslachting, gijzelingen en al wat niet meer. We hebben het over mensen van vlees en bloed, van alle leeftijden ongeacht gender en afkomst. Als de een wat doet is er een represaille van de ander. Vaak onder het mom van een geloof, waarvan ik, ongelovige,  denkt dat in elk geloof wordt gepredikt voor begrip en de andere wang toe te keren, dat God liefde is etc… Maar het gaat niet over geloof, het gaat over macht. Vaak mannen die belust zijn op macht en expansie. Het lied van Lennaert Nijgh vertolkt door Boudewijn de Groot “Welterusten meneer de president” kan zo weer van stal gehaald worden, als hij al weggeweest zou zijn. (zie en luister hier)

Ook in Nederland onderdrukken mensen elkaar, werkt onze regering daaraan mee, zijn er politieke partijen die de polarisatie maar al te graag versterken en angst zaaien…pas op dat links niet aan de macht komt, want dat zijn mensen die alleen naar het milieu kijken, daar wordt u de dupe van. Alle problemen schuiven we op de mensen die schijnbaar niet in Nederland horen. Eigen volk eerst roepen ze. Maar wie is of zijn dat eigen volk dan? En wanneer heb je dan volgens hun stelregel wel het recht om in Nederland te mogen blijven? Als je hier geboren bent? Nee want als je een kleurtje hebt of een achternaam die niet echt Nederlands is dan moet je toch echt je mond houden en terug naar je eigen land gaan als je het niet bevalt. Ze zíjn in eigen land. Als je als vluchteling hier mag blijven pik je de banen en de huizen van dat eigen volk in, en moet je niet zeuren en nederig zijn. Als je (klein)kind  bent van de eerste generatie gastarbeiders, dan blijf je een buitenlander… als je links bent in je denken dan ben je een gevaar voor de maatschappij, aldus deze partijen. Want dat links ook inhoudt dat je gaat voor gelijkwaardigheid, sociaal zijn dat kan niet. Want Ingrid en Henk die zijn pas sociaal. 

Nee vrijheid zit in mijn hoofd. In mijn hoofd mag ik denken en bedenken, kan ik zeggen wat ik wil. In mijn hoofd ben ik gezond en dans ik erop los. Ik denk dat in je hoofd de enige vrijheid zit. Want als ik om mij heen kijk word ik daar erg verdrietig van.

Vanavond ga ik naar de dodenherdenking, dat probeer ik elk jaar te doen, ik hoor de namen van de mensen die omgekomen zijn als inwoners van Waalwijk in de Tweede Wereldoorlog. Daar hoor ik ook de naam van een oom, waar mijn oudste broer liefdevol naar vernoemd is. Ik denk dan aan een oom die ver in de negentig werd en heel zijn leven heeft geprobeerd het juk van die oorlog af te werpen. In zijn stervensfase zat hij wéér in die oorlog. Aan mijn ouders, die niet veel spraken over de oorlog, maar vaak zeiden dat het nooit meer mocht gebeuren… Hun droom is in duigen gevallen.

Ik denk aan al die mensen die trauma’s hebben opgelopen van die en andere oorlogen, de KNIL  die naar Nederland zijn gehaald met hun gezinnen en waar we echt niet netjes mee om zijn gegaan.  Ik denk al aan die mensen die decennia na decennia slachtoffer van een oorlog dichtbij en verder weg zijn geworden en waarvan veel overlevende trauma’s hebben opgelopen. Ik denk aan onze vluchtelingen die hun land zijn ontvlucht voor een oorlog of onderdrukking… en ik denk dat het allemaal teveel voor me is. 

Ik weet dat vanavond mijn hart huilt en dat als ik thuis ben de tv niet aanzet. Dan komen er vaak oorlogsfilms en ik kan er niet naar kijken. 

Ik duik dan in mijzelf, want in mijn hoofd is het veilig. Ik hoop dat vele dit herkennen. Ik hoop dat mensen die onderdrukt zijn de kans zien om in hun hoofd vrijheid te ervaren. 

Het lukt me niet om deze blog luchtig af te sluiten, dus kruip ik lekker in mijn hoofd.

Margriet 

4 mei 2024.