Ik las op Facebook dat weer meerdere ouders hun kroost uit hebben gezwaaid…de een met de gedachte een heerlijk rustig weekje, de ander heeft last van het “lege nest syndroom”. Maar voor de kinderen is het prachtig. Ik ben jarenlang staflid geweest bij een scoutinggroep. Met veel plezier waren we wekelijks een avond kwijt om programma te maken en bijna de hele zaterdag voor de uitvoer daarvan. Allemaal belangeloos, het was een hobby. En buiten diverse weekendjes was er een zomerkamp. Als ik daar nu aan terug denk word ik al moe. Maanden van voorbereidingen, ouderavonden, programma maken, vervoer regelen, schooien en hopen dat mensen het voor een klein prijsje wat wilde doen. En ouders werden ingeschakeld om ons te helpen, wat een vast groepje zeker wel deed. En dan die 8 dagen kamp, je ging ervoor om de kinderen/jongeren een zo leuk mogelijke tijd te geven, dat was je cadeautje…daar deed je het voor. Je was na dat kamp zo vreselijk moe en dagen niet te genieten….je moest afkicken.
Scouting Andreas Zijlmans groep is naar Wiltz, er zijn weer 5 jaar voorbij. Wat hebben we daar toch veel afgelopen, bergje op bergje af. Hoorde dat ze nu daarvoor busjes meenemen…echt goed dat ze dat doen.
Sommige ouders hebben meerdere kinderen bij de scouting zitten….Ik ken ze nog de moeders die een traantje weg pinkten als we vertrokken….het zal nu niet anders zijn.
Maar wat wil ik nu kwijt. Mijn respect voor deze jonge mensen die zoveel vrije tijd geven om andermans kinderen een fantastische ervaring te geven, zo maar, gratis en voor niets. En hun dank is dat alle kinderen het naar hun zin hebben en na 8 dagen weer heelhuids afgeleverd worden aan hun ouders die een vuil kind met veel vuile was innig omarmen.
Maar ook wil ik kwijt dat je als een jongvolwassenen dit moet doen. Want als ik nu mee zou gaan hebben de kinderen echt geen leuke tijd. Ik zou telkens mijn hart vast houden, al iets snel gevaarlijk vinden, niet al het eten is verantwoord etc. Stel ze klimmen in een boom (wat ik als kind ook graag deed) dan zou ik dat nu verbieden. AL die kinderen met z’n allen in de slaapzaal, eerst even keten en dan misschien slapen…. Ik zou er nu bij gaan zitten, want ze hebben hun rust nodig.
De jongvolwassenen die de kampen leiden doen dat zeer verantwoord, maar hun grenzen zijn anders dan de mijne… ik klom vroeger met de kinderen mee de boom in, en nu vind ik het gevaarlijk. Ik zou veel te veel me bemoeien met de kinderen onder het mom van moedergevoelens… nee het is maar goed dat ik niet meer een kamp leid, dat zou een lijdensweg zijn voor mij, maar zeker voor de deelnemers!.
Als u zaterdag uw kind gaat ophalen, die vuil is, met een koffer vol vuile was, uit zijn of haar humeur door de vermoeidheid, denk dan even aan deze stafleden, die alles naar binnen sjouwen, komende week alles nog gaan opruimen om even een paar weken rust te nemen en dan er weer vol tegen aan gaan, geef ze een schouderklopje en bedank ze hartelijk…wordt niet boos als die handdoek niet terug gekomen is….
Wie durft te zeggen, “ de jeugd van tegenwoordig…? Ik niet
Margriet,
juli 2019
Margriet's Blogs 
Geef een reactie