Doof.nl

Ik kondig met gepaste trots aan dat ik columns ga schrijven voor de website http://www.doof.nl een digitale nieuwsbrief voor mensen met gehoorproblemen.

Hier mijn voorstel blog, weet jij ook weer wat meer van mij.

Even voorstellen wordt mij gevraagd… Ik vind het altijd wat lastig, wat schrijf ik wel of juist niet. Laat ik eerst schrijven dat ik echt mij vereerd voel om columns te gaan schrijven voor doof.nl.

Ik ben Margriet van Loon, inmiddels heel blij met de leeftijd van 63 jaar. Ik schrijf sinds januari 2018 blogs over hetgeen wat mij bezig houdt. De ene keer grappig, de andere keer serieus en soms met een twist. Ik ben géén professional, ik schrijf over wat me bezig houdt.

Sinds ik niet meer werk en ernstig ziek werd kijk ik anders tegen de wereld aan. De eerste blog schreef ik in het ziekenhuis waar ik eigenlijk altijd erg slecht slaap. Ondanks mijn slechte gehoor merk ik als men de kamer binnenkomt, of de buurvrouw zich omdraait. Nu had ik op dat moment een super lieve 84 jarige buurvrouw die heerlijk sliep. Ik wilde haar niet wakker maken, geen licht aan doen, dus ben ik verhaaltjes gaan schrijven. Eerst via Facebook, nu inmiddels via mijn site margrietvanloon.blog. Ik kreeg hele leuke reacties, en zelfs de vraag om de blogs te bundelen en uit te brengen. Dat heb ik niet gedaan hoor. Ik schrijf voor mijzelf en het is mooi om te horen dat een ander het leuk vindt of er iets aan heeft.

Ik ben van kinds af aan slechthorend, door de jaren heen verergerd (gehoorverlies van 80%) maar ik hoor met hoortoestellen in mijn optiek best goed. Natuurlijk heb ik de vergissingen, ik lig in een deuk van het lachen en de ander kijkt me aan van “ wat is er dan grappig?”. Of ik vul in en merk in het verhaal dat mijn invulling niet helemaal juist is. Vroeger wilde ik alles verstaan, kon er boos om worden als men mij de mop ging uitleggen in plaats van de mop te herhalen. Was ook wat achterdochtig, zeker in mijn puberteit. Daar heb ik gelukkig allemaal geen last meer van. Ik hoef niet alles te horen en te weten. Als het belangrijk is dan word ik er wel bij betrokken.

Mijn slechthorendheid is pas laat ontdekt, ik was al 7, had een spraakgebrek. Uiteraard werden er door mijn broers (4 stuks!) testen gedaan. “Wil je een ijsje?” Ik antwoordde “ja lekker” of “ help jij even de afwas te doen?” En ik reageerde niet… bewijs geleverd, ze hoort het wel, ze is lui.

Op de lagere school verliep het niet zoals men wenste, en er werd voorgesteld om naar de BLO te gaan (bijzonder Lager Onderwijs) want Margriet was echt te dom. Dat bleek gelukkig niet waar en ik heb mijn HBO opleiding later afgerond nadat ik mijn lagere school afgemaakt heb bij een SIO school (School voor Individueel Onderwijs.), later 1 jaar MAVO die door mijn slechte gehoor ook fout liep, toen maar de huishoudschool waar ik cum laude ben geslaagd (yeah) afijn door wat omzwervingen en een MBO diploma uiteindelijk naar het HBO…de aanhouder wint.

Uiteindelijk ben ik probleem gestuurd jongerenwerk gaan doen, ben ik teamleider/manager geweest van een groep jongerenwerkers en opbouwwerkers, en als laatste als sociaal beheerder bij een Wooncoöperatie waar ik mij bezig hield met de a-sociale mens, de verslaafd of psychisch zieke mens, kortom de doelgroep waar veel mensen een blokje om voor lopen.

Sinds 5 jaar ben ik ziek thuis,

Mijn columns zullen niet elke keer over het gehoor gaan, maar over zaken die mij bezighouden. Ik ben dol op reacties en probeer ze allemaal te beantwoorden.

Dit was mijn voorstel ronde, gaandeweg zal je vast beter leren kennen.

Margriet van Loon

Juni 2019

.