Categorie: doof.nl

We voldoen aan de wettelijke verplichtingen.

als je een rookmelder niet hoort…

Ja hoor, ik heb eindelijk een antwoord van de wooncorporatie. Ik had ze gevraagd of er een beleid was als het gaat over het niet horen van de rookmelder. Ik las in de krant dat dit 30% was, en dat ook goed horende mensen hier last van hebben. Nu lees ik bij het nazoeken dat ongeveer de helft van de mensen (ook kinderen) niet wakker wordt van een rookmelder. Dit omdat het hoge tonen zijn.

Nu ben ik zoals je weet slechthorend maar met hoortoestellen komt dat allemaal wel goed maar of ik wakker word van een rookmelder? Ik denk het niet, als ik mijn hoortoestellen uit doe weet ik hoe slecht ik hoor. Als de tv nog aanstaat kan ik er geen kaas van maken. Maar na weken wachten kreeg ik eindelijk een antwoord. Ze hebben denk ik lang moeten broeden op dit antwoord gezien de tijd die overheen ging. Maar goed een antwoord is een antwoord…

“Geachte mevrouw van Loon,

Graag wil ik reageren op u vraag hoe het zit met rookmelders voor slecht horende.

Een wooncorporatie (de naam even weggehaald) is wettelijk verplicht om rookmelders te plaatsen volgens de aangegeven norm, en hoeft hierbij geen rekening te houden met aanpassingen.

Voor aanpassingen moet u bij de gemeente zijn voor de wet maatschappelijke ondersteuning ( WMO).

Hier kunt u een aanvraag indienen.

Ik hoop u hiermee voldoende te hebben ingelicht.

Xxxxxx xxxx

Opzichter planmatig onderhoud”

Nou, daar kan je het dus mee doen. Wettelijk verplicht dus geen probleem voor deze. Ik ben weer eens aan het zoeken gegaan. Nu lees ik hier dat onze overheid ook boter op zijn hoofd heeft, die wisten al jaren dat de helft van de mensen deze rookmelders niet hoort als ze slapen.

We hebben dus te maken met schijnveiligheid en jagen iedereen op kosten. Als je dat artikel wil lezen klik van op deze link

Nu sturen ze je door naar de WMO van de gemeente maar die gaat er niet over, daarvoor moet je bij je zorgverzekering zijn. Maar nu ben ik slechthorend en heb een verlies genoeg om in aanmerking te komen voor aanpassingen, maar het gaat dus ook om de “ goed horende” personen.. die nog geen hoortoestel hebben maar de hoge tonen wat minder horen of zo vast slapen dat ze er überhaupt niet wakker van worden. En dan te weten dat er rookmelders zijn op een andere frequentie die meer mensen horen…

Waar zijn we toch allemaal mee bezig, ik vond het een goed idee om overal rookmelders te hebben, zeker als de brandweer daarbij meldt dat dit slachtoffers gaat schelen, maar dan moet je het dus wel horen. 

Ik vind het treurig om te vernemen dat de overheid dit al wist en het toch verplicht stelt (in ieder geval hoort de helft van de mensen het wél, dus die zijn gered. Maar dat een sociale wooncorporatie zonder blikken en blozen zich hier achter verschuilt en eigenlijk dan nog de verkeerde informatie geeft (WMO)…. Dat vind ik echt treurig en een gevalletje, boter op je hoofd. Dan kunnen ze zeggen als mensen overlijden bij brand…de rookmelders deden het wél..chapeau!!!

Heb jij al getest en weet jij of je er wakker van gaat worden?

Margriet

17 augustus 2022

8

Wat drijft jou zo?

en wat doet u ermee?

Ik schreef er al eerder over. In de week van 4-8 oktober is de week van de toegankelijkheid. Op diverse plaatsen in Nederland wordt hier aandacht aangegeven, ook in mijn woonplaats. Riep ik in een van mijn blogs op om met mij in contact te komen kan ik melden dat de gemeente Waalwijk dat gedaan heeft. Inmiddels zijn er gesprekken gevoerd en ben ik zitting gaan nemen in een werkgroep op weg naar een goed functioneren werkgroep die de VN resolutie nog beter tot uitvoer gaat brengen. Niet alleen de openbare gelegenheden maar ook plaatselijk. In dat laatste ligt nog een hele uitdaging. Hoe zou bijvoorbeeld het Kruidvat toegankelijk kunnen zijn voor rolstoelen maar ook voor doven en slechthorend, visueel beperkten etc. Wat zouden we kunnen doen aan de achtergrondmuziek die soms wel erg hard staat. De obstakels in de gangpaden etc.

Je ziet dat schrijven van een blog en daar ruchtbaarheid aan geven niet tegen dovemansoren is gezegd . Nu hoop ik dat het Elisabeth-Tweesteden-Ziekenhuis (ETZ) ook nog contact opneemt zodat slechthorende daar bijvoorbeeld ook televisie met geluid kunnen kijken of naar de radio te luisteren. Nog mooier zou zijn dat er op alle poliklinieken versterkers aanwezig zouden zijn zodat het gesprek met arts of verpleging soepel zou kunnen verlopen. Natuurlijk zijn er schrijf -en gebaren tolken en die hebben een zwijgplicht, maar soms zijn de gesprekken wel erg intiem.. Hoe fijn zou het zijn dat er dan een alternatief is. 

Soms voel ik mij de roepende in de woestijn maar nu heb ik in ieder geval wat resultaat. Kijken wat we werkelijk kunnen veranderen in Waalwijk en hopelijk ook het ETZ. Overigens gaat doof.nl ook nog aandacht aan dit onderwerp geven. Mooi resultaat toch?

Sommige mensen vragen aan mij waarom ik toch die drijfveer heb om bepaalde zaken aan de kaak te stellen. Nou eigenlijk is dat heel simpel. Ik hou niet van klagen. Natuurlijk kan klagen een functie hebben maar het geeft mij toch echt een beter gevoel om dingen te proberen te veranderen. Heel mijn leven heb ik gewerkt in het agogisch werkveld. (Agogiek is de leer van het begeleiden, aansturen of beleidsmatig mogelijk maken van veranderingsprocessen bij mensen opdat ze meer grip krijgen op hun leven. Deze sociale wetenschap bestudeert hoe mensen veranderen en geeft aanwijzingen over de manier waarop dit kan worden beïnvloed en begeleid.) Dus ik denk dat het daar vandaan komt. 

Ik kan niet zitten en toekijken, klagen. Daarbij ga ik er meestal vanuit dat mensen onwetend zijn, er niet aan gedacht hebben. Sinds ik in de werkgroep zit voor de VN resolutie en mensen zie met andere beperkingen heeft me dat zeker aan het denken gezet. Waar lopen zij tegen aan, wat is hun drijfveer. Ik ben er van overtuigd dat ze hun handicap hebben geaccepteerd maar kijken naar wat beter kan. Ach ik denk dat ik nog heel wat keren erover na zal denken en iets bedenken… Jij ook?

Margriet

20 september 2021

1

Toegankelijkheid

De wet toegankelijkheid openbare gebouwen tracht bij te dragen aan een inclusieve samenleving, door ervoor te zorgen dat ook mensen met een handicap of beperking (zelfstandig) openbare gebouwen kunnen betreden. Net als ieder ander.

Mooie wet toch? Ikzelf ben tegenwoordig ervaringsdeskundige op meerdere vlakken. Zo ben ik tegenwoordig rolstoelafhankelijk (wat een mooi scrabble woord) rij ik rond in een scootmobiel en draag ik buiten een bril ook nog hoortoestellen. Én ben ik chronisch ziek. Vraag me nu af of dit ook valt onder dubbel gehandicapten(grapje). 

Nu ik de het bovenstaande eens goed lees gaat het dus alleen over het kunnen betreden van een openbaar gebouw. Als slechthorende loop je vaak prima, uitzonderingen daar gelaten, maar kunnen dan vaak niet zelfstandig verder. Dus zo inclusief is deze wet niet, maar gelukkig zijn er nog meer wetten.

Wet gelijke behandeling handicap of chronische ziekte (Wgbh/cz)

Mensen met een beperking of chronische ziekte moeten net als ieder ander kunnen meedoen. Dit staat in de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte.

Kijk deze wet biedt alweer wat meer mogelijkheden. Maar eigenlijk is het toch te gek dat we overal wetten voor nodig hebben. Het zou toch zo moeten zijn dat iedereen die dat wil mee kan doen in de samenleving. Ik begrijp echt wel dat ik geen lid van de atletiekclub ga worden omdat ik graag wil hardlopen. Ik was ook niet van plan om te gaan hoogspringen. Want dat zijn irreëel verwachtingen. Gelukkig, tenminste dat denk ik, beschik over een gezond verstand en zet ik die graag in.

Wel heb ik nog steeds de drang om dingen te verbeteren. Dat wel. En dan niet omdat ikzelf daar zoveel hinder van ondervind maar omdat ik vind dat aan sommige onderwerpen wel wat meer aandacht gegeven mag worden. 

Ik woon in Waalwijk en de gemeente probeert echt een bijdrage te leveren. Ik weet niet of ze daarvoor aangespoord worden maar ze doen hun best. Ze zijn zelfs genomineerd voor de meest toegankelijke gemeente 2021 als je wilt stemmen dan kan dat hier Er zijn nog twaalf gemeenten over, dus ze hebben het al goed gedaan. 

Natuurlijk valt er nog veel te winnen. Zeker als het gaat om een hoorbeperking. Dat is vaak onzichtbaar, en alhoewel ik vroeger een button had met “ spreek duidelijk dan versta ik je beter, op mijn brommer en fiets een SH bordje had, wat ook hilarische momenten gaf, men dan ook vaak denkt dat je verstandelijk beperkt bent. Draag ik nu (bijna) niks waardoor het duidelijk is. Dus ik snap het wel dat de groep slechthorende en doven vaak een vergeten groep is.  Maar ik sta mijn mannetje wel. Ik heb al geschreven over de telefoon (ik haat telefoontjes). Ik kom met alle hulpmiddelen best ver, en ik heb ook niet meer de drang om alles te verstaan. Dat was vroeger wel anders. 

Maar ik wil wel zelfstandig mijn zaakjes kunnen regelen. En dan is er voor slechthorende en doven nog veel te winnen. Ook al zijn er mogelijkheden om hulp te krijgen van doventolken, schrijftolken, bel hulp etc.  je wilt het toch graag zelfstandig en alleen kunnen doen, een inclusieve samenleving is pas echt mogelijk als de mogelijkheden er zijn. 

Ik hoor vaak van andere mensen met een beperking dat er meer rekening met hun gehouden moet worden. Nu heb ik die mening en ervaring niet. Ooit zat ik in een groep mensen die gezellig aan het kletsen waren, de mensen werden steeds enthousiaster en hun stem volume ging omhoog. Een kippenkooi..ik versta er dan eigenlijk niks van maar laat het gebeuren. Toch was er één die boos op tafel sloeg en vond dat er met haar rekening gehouden moest worden. Iedereen weet dat ze slechter hoort,,,dus dan moet je daar rekening mee houden, vond ze. Nu had ze ook aan haar gesprekspartner kunnen vragen even naar een andere plaats te gaan, er was ruimte genoeg. 

Ikzelf heb er wat minder moeite mee, ik zag het enthousiasme van de aanwezige omhoog gaan, en hoorde dat ook. En ach, ik laat het gaan. Als het me echt te gek word dan ga ik liever weg. En dat vind ik niet eens erg. Ik begrijp dat andere niet telkens rekening kunnen houden, en ik vind ook dat dit niet hoeft. Bijna elk mens heeft wel iets waar rekening mee gehouden kan worden maar jij als persoon bepaald hoe je er mee om gaat. 

Ik zet liever mijn energie in om zaken echt te veranderen. Dus niet zozeer voor mijzelf maar meer voor het collectief. Zo hoop ik dat mijn gemeente Waalwijk mij vraagt om eens mee te denken voor verbetering voor slechthorende en doven. Of het ETZ (ziekenhuis) over het luisteren naar de TV via koptelefoon (Ooit gedaan, zo’n wegwerp koptelefoon op je speakers  van je hoortoestellen gezet? Niet te doen) Er zijn andere mogelijkheden en wellicht kan dat uitgevoerd worden.

Maar goed toegankelijkheid. Ik denk dat er veel aan gedaan wordt, het is nu aan de onzichtbare groepen om zich te roeren, en samen komen we er wel. Rome is toch ook niet in één dag gebouwd?

Margriet

12 augustus 2021

0

Telefoonterreur, bestaat dat?

Klachten Indienen (@KlachtIndienen) | Twitter

Het blijft een beetje vechten tegen de bierkaai, maar zoals het spreekwoord zegt, de aanhouder wint. Ik hoor niet helemaal goed maar met hoortoestellen lukt het me aardig, maar zoals vele slechthorende en dove mensen heb ik een bloedje hekel aan de telefoon. Telefoneren met de speaker van je mobiel precies op de ontvanger is heel onhandig. Gelukkig hebben de ontwikkelaars daar wel een goede oplossing voor. Tegenwoordig kan je bellen met bluetooth en komt het rechtstreeks op je apparaten binnen. Alleen moet ik nog een paar jaar wachten. Want die heb ik nog niet. Ik heb een mobiele ringleiding en daarmee gaat het aardig goed hoor. Maar dat ding heb ik niet de hele dag omhangen. Vroeger wel, toen ik nog werkte was ik er afhankelijk van. Maar sinds ik niet meer werk gaat die telefoon ook niet zo vaak. Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik van het appen en mailen ben, en dan nog liever FaceTime dan de telefoon. 

Maar goed organisaties willen mijn telefoonnummer. Als je iets op internet invult dan moet daar een telefoonnummer bij. Anders kan je niet verder. Nu ben ik creatief en zet 0612345678 in. Maar dat hebben ze door dus wordt dat niet altijd geaccepteerd. Dan maar 0612345687, en hoop ik dat niemand dat nummer heeft. In het tekstblokje schrijf ik direct dat het telefoonnummer fictief is en dat ze dus niet moeten bellen en ik leg uit dat ik niet goed hoor. Het werkt wel hoor, soms , heel soms krijg ik dus een keurige mail. Maar bestaande organisaties die bij mij bijvoorbeeld klusjes komen doen hebben mijn nummer wel gekregen van de verhuurder en dan laat ik de telefoon afgaan. Voor ik mijn ringleiding om heb is het sowieso voorbij. In mijn voicemail leg ik uit dat ik blij word van een appje of mail (en natuurlijk geef ik mijn mailadres.) Echter denk ik dat niet iedereen even goed hoort, zonder dat ze doof of slechthorend zijn. Want ze blijven bellen… en ik blijf hopen op een mail of appje. Maar stel ik weet dat ik gebeld ga worden loop ik braaf met mijn ringleiding om, ik doe niet zo moeilijk. Grappig is dat je vaak wel alles via internet kan regelen en als er niets niet goed gaat kan je bellen naar…..tja.

Overigens is het als dove of slechthorende moeilijk om zichtaar te zijn. Sinds alle gemeente druk zijn met toegankelijkheid zie ik dat er veel verbeterd is en wordt gedaan voor mensen met een zichtbare handicap. Bijvoorbeeld in een rolstoel of blind. En het is natuurlijk geen afgunst van mij want ik vind het zo belangrijk dat je zelfstandig kan leven en diverse gebouwen toegankelijk zijn. Ik zie nog weinig zaken veranderen voor slechthorende. Vaak moet je aan een balie je verhaal doen met allerlei geluiden om je heen, concentreren is een vak. Door Corona zijn nu ook nog wat extra spatschermen neergezet, en dat is logisch maar werkt niet bij aan de vertaanbaarheid, laten we het maar niet over de mondkapjes hebben. Maar goed terug naar het telefoneren.

Soms hebben mensen ook geluk want ik luister graag naar muziek, ook als ik er met de scootmobiel op uit ga, en dan heb ik met veel plezier mijn ringleiding om. Als je dan belt dan neem ik direct op.

Is dat niet gevaarlijk hoor ik je zeggen? Nou weet je, alles wat achter mij gebeurt hoor ik eigenlijk niet. De ontvangers van je hoortoestel zijn naar voren gericht. Dus kijk ik altijd heel goed in mijn spiegels. Zelfs als ik in de bossen luidkeels met een lied meezing houd ik in de gaten of er niemand aan komt. Maar dat is dan meer omdat ik dan wijselijk mijn mond houd… stel je voor zeg…. Tegenwoordig is het niet meer vreemd dat je ineens begint met praten omdat de telefoon gaat. Nu heeft iedereen een of twee oortjes in en de mobiel in hun zak. Dat was wel anders toen ik mijn eerste Nokia had met een halslus. Dan keken mensen mij aan alsof ik gek was. Ach de schaamte ben ik allang voorbij hoor.

Voor mij blijft de vraag meer en meer, hoe krijg ik het voor elkaar dat mensen mijn voicemail echt beluisteren en vooral niet meer bellen… ik moet me daar maar eens op bezinnen. Misschien moet ik roepen “ Bingo u heeft een prijs gewonnen.. of zo” en dan een bericht. Of op het einde van dit bericht krijgt u een nummer waar ik wel bereikbaar op ben…. En dan maar hopen dat ze begrijpen dat ze natuurlijk geen ander nummer krijgen maar het bericht begrijpen dat ik de telefoon niet oppak. Mmmmm blijft een uitdaging.

Misschien heb jij een lumineus idee? 

Margriet

19 juli 2021

0

Mondkapjes… wat vind ik daarvan?

Gaan we nu wel of niet mondkapjes dragen? Het houdt me bezig. Niet alleen of het veilig is of schijnveiligheid maar vooral ook, wie ga ik straks nog verstaan? Zijn alle kapjes wel geschikt, ook de kapjes die nu door de vlijtige huismoeders wordt gemaakt?

Al van mijn geboorte ben ik slechthorend. Het is pas laat ontdekt en schijnbaar deed ik toen al aan liplezen. Oké, eerlijk is eerlijk, ik had een aardig spraakgebrek. School was sjool, schoen een sjoen etc. Later vertelde de KNO arts dat iedereen die minder gaat horen of minder hoort automatisch ondersteuning zoekt bij de lippen. Ik dus ook.

Bij mijn hoortesten wordt ook altijd gezegd dat ik een hoog “ gokgehalte” heb. Ik hoor wat klanken en daar maak ik schijnbaar woorden van. Ik zal zeker niet de enige zijn. Ik versta niet alle woorden maar door logica maak ik er een zin van…soms goed. soms fout.

Vooral in bijeenkomsten als vergaderingen, ik heb solo aparatuur, merk ik het vaker, ik lig dan in een deuk omdat ik het zo grappig vind, maar zie aan de andere dat er niks te lachen valt,,,verkeerd verstaan dus.. ach niet erg. Ik denk dat veel slechthorende ook herkennen dat je vaak veel te vroeg op een bijeenkomst bent om de juiste plaats uit te kiezen. 

Maar goed terug naar de mondkapjes. Ik ben dus best afhankelijk van liplezen, hoe gaat dat dan als iedereen een mondkapje voor heeft. Dan denk ik dat ik van het  “wat zeg je?” ben.  Tot ergenis van een ander. Zullen ze me de mop uit gaan leggen? Of vertellen ze de mop opnieuw.? Gaan ze over in Jip en Janneke taal, alsof ik het anders niet zou begrijpen? Of krijg ik de opmerking ” Ja, of je worst lust”?

Vroeger toen de hoortoestellen nog niet zo goed waren heb ik alle opmerkingen wel gehad, kon me er ook vreselijk aan ergeren, tegenwoordig denk ik in mijn hoofd…jaja of jij een worst lust, sukkeltje.

Zouden er mondkapjes bestaan met doorzichtig materiaal? Gat inde markt? Zag vanmorgen op het nieuws dat iemand er een stuk tussenuit geknipt had omdat het ademen wat lastiger ging. Ik kon haar lippen wel zien, maar of dat nu de bedoeling is? Zou zo’n gezichtsscherm van plastic niet beter beschermen, daar komt niks doorheen. De pedicure had er een op… zag er wel veilig uit. Maar voldoet dat aan de norm, zou mij wel helpen.

Mondkapjes draag je, zegt de overheid, als je verkouden bent, ziek bent, om te voorkomen dat je een ander besmet.   Maar nu willen ze dat waarschijnlijk iedereen in het openbaar vervoer mondkapjes draagt. Worden mensen dan vrijer? Is het dan schijnveiligheid? 

En dan die fleurige mondkapjes die door de vlijtige mensen wordt gemaakt zijn die wel veilig? Ik hoor mensen zeggen dan stop je er een koffiefilter in of een maandverband,,,( ik zie het al voor me, een hele grote :-))

Ik vind nog veel onduidelijk, ben ook wel bang dat als mondkapjes verplicht worden iedereen er een soort willekeur ontstaat. Kapjes die wel goed gekeurd zijn, en de zelfmaak dingen die misschien helemaal niet goed zijn. Maar ook dat mensen zich veilig gaan voelen en elkaar weer massaal gaan opzoeken of naar de winkelcentra gaan.

Als ik op tv zie hoe druk het in de stad is, of bij IKEA en wat te denken van de tuincentra, dan houd ik mijn hart vast. In de omliggende landen zweren ze het bij mondkapjes. Zitten onze deskundige er ver naast?

Ik hoop dat de doorzichtige maskers het gaan winnen. dat zou het voor de grote groep doven en slechthorigen een stuk makkelijker maken. Maar wat is nou wijsheid, ik weet het niet, jij wel?

Margriet

6 mei 2020

0

Gelukkig heb ik geen Misofonie

Heeft u last van heftige emoties die bij u worden opgeroepen bij het horen van bepaalde geluiden zoals bijvoorbeeld smak- en slikgeluiden? En zijn deze emoties zo heftig dat u ze gaat vermijden en het effect heeft op uw functioneren? Dan kan het zijn dat u Misofonie heeft. Schrijft een arts op een site… nou dan heb ik géén Misofonie, maar complexfonie of zo want ik word geïrriteerd door hele andere geluiden zoals snurken, scheten laten, kreunen en steunen.

Nu kan daar iemand natuurlijk niks aan doen, dat hij of zij snurkt. Zijn of haar darmen moet ontluchten… kreunt en steunt in zijn of haar slaap. Maar ik word er wél geïrriteerd door. Vannacht was zo’n nacht, ik word meerdere malen per nacht wakker gemaakt om mijn bloedsuikers te prikken… de verpleging doet dat met zachte hand.. Alleen ik schrik me telkens een hoedje. En zij schrikken dan weer van mij. 

Zoals vele weten ben ik slechthorend en in de nacht heb ik mijn hoortoestellen niet in. Dan weet je weer hoe slecht je hoort. Maar elke nacht hetzelfde liedje, ik schrik me rot , ben gedesoriënteerd en daar staat een of twee mensen in witte kledij…die direct beginnen te praten… ik doe mijn best om te horen wat ze zeggen, maar dat is tegen dovemansoren gezegd. Ik versta er echt niks van…. Hopeloos zeg ik….Ik ben doof en wijs naar het tafeltje met daarop het doosje met mijn hoortoestellen. Maar ik ben helemaal niet doof ik ben slechthorend… stom dat ik zoiets zeg. 

Na het inproppen van mijn “oortjes” kan ik het weer verstaan. Prik mijn bloedsuikers , doe mijn hoortoestellen uit en probeer weer te slapen. En dat ging best aardig de afgelopen week, tot vannacht.

Mijn nieuwe kamergenoot , snurkt er aardig op los, ik hoor het zelfs zonder hoortoestellen en prijs me direct rijk met de gedachten, wat heerlijk dat ik slechthorend ben. Ze kan niet ver lopen, heeft iets aan haar been, dus ook een po-stoel naast het bed. Doordat ze goed drinkt en een infuus heeft maakt ze meerdere malen gebruik van de po-stoel. De urine klettert hard in de ijzeren po…ik krijg er kippenvel van. De darmen moeten duidelijk ontlucht en het gaat allemaal heel hard, ik word er wat onpasselijk van. Ze kan er niks aan doen, het is gewoon zo, maar ik….ik kan alleen maar blij zijn dat ik slecht hoor…want stel je voor je hoort goed, dan zat je de hele nacht rechtop in bed.

Het grappige is dat mijn kamergenoot zegt dat ze slecht geslapen heeft. Nu zal ze best vaak wakker zijn geweest door mij, maar aan haar snurken te horen viel ze zo weer in slaap. De nacht ging dus niet echt goed. Om 5 uur geef ik het op en ga eens kijken of ik op de tablet wat spelletjes kan doen. Om 8 uur doe ik mijn hoortoestellen in….ik kan me zo voorstellen dat goed horende mensen hoorndol worden van deze geluiden. Helaas slaapt ze overdag ook veel en snurkt ze er aardig op los….

Margriet

November 2019

0

Doof.nl

Ik kondig met gepaste trots aan dat ik columns ga schrijven voor de website http://www.doof.nl een digitale nieuwsbrief voor mensen met gehoorproblemen.

Hier mijn voorstel blog, weet jij ook weer wat meer van mij.

Even voorstellen wordt mij gevraagd… Ik vind het altijd wat lastig, wat schrijf ik wel of juist niet. Laat ik eerst schrijven dat ik echt mij vereerd voel om columns te gaan schrijven voor doof.nl.

Ik ben Margriet van Loon, inmiddels heel blij met de leeftijd van 63 jaar. Ik schrijf sinds januari 2018 blogs over hetgeen wat mij bezig houdt. De ene keer grappig, de andere keer serieus en soms met een twist. Ik ben géén professional, ik schrijf over wat me bezig houdt.

Sinds ik niet meer werk en ernstig ziek werd kijk ik anders tegen de wereld aan. De eerste blog schreef ik in het ziekenhuis waar ik eigenlijk altijd erg slecht slaap. Ondanks mijn slechte gehoor merk ik als men de kamer binnenkomt, of de buurvrouw zich omdraait. Nu had ik op dat moment een super lieve 84 jarige buurvrouw die heerlijk sliep. Ik wilde haar niet wakker maken, geen licht aan doen, dus ben ik verhaaltjes gaan schrijven. Eerst via Facebook, nu inmiddels via mijn site margrietvanloon.blog. Ik kreeg hele leuke reacties, en zelfs de vraag om de blogs te bundelen en uit te brengen. Dat heb ik niet gedaan hoor. Ik schrijf voor mijzelf en het is mooi om te horen dat een ander het leuk vindt of er iets aan heeft.

Ik ben van kinds af aan slechthorend, door de jaren heen verergerd (gehoorverlies van 80%) maar ik hoor met hoortoestellen in mijn optiek best goed. Natuurlijk heb ik de vergissingen, ik lig in een deuk van het lachen en de ander kijkt me aan van “ wat is er dan grappig?”. Of ik vul in en merk in het verhaal dat mijn invulling niet helemaal juist is. Vroeger wilde ik alles verstaan, kon er boos om worden als men mij de mop ging uitleggen in plaats van de mop te herhalen. Was ook wat achterdochtig, zeker in mijn puberteit. Daar heb ik gelukkig allemaal geen last meer van. Ik hoef niet alles te horen en te weten. Als het belangrijk is dan word ik er wel bij betrokken.

Mijn slechthorendheid is pas laat ontdekt, ik was al 7, had een spraakgebrek. Uiteraard werden er door mijn broers (4 stuks!) testen gedaan. “Wil je een ijsje?” Ik antwoordde “ja lekker” of “ help jij even de afwas te doen?” En ik reageerde niet… bewijs geleverd, ze hoort het wel, ze is lui.

Op de lagere school verliep het niet zoals men wenste, en er werd voorgesteld om naar de BLO te gaan (bijzonder Lager Onderwijs) want Margriet was echt te dom. Dat bleek gelukkig niet waar en ik heb mijn HBO opleiding later afgerond nadat ik mijn lagere school afgemaakt heb bij een SIO school (School voor Individueel Onderwijs.), later 1 jaar MAVO die door mijn slechte gehoor ook fout liep, toen maar de huishoudschool waar ik cum laude ben geslaagd (yeah) afijn door wat omzwervingen en een MBO diploma uiteindelijk naar het HBO…de aanhouder wint.

Uiteindelijk ben ik probleem gestuurd jongerenwerk gaan doen, ben ik teamleider/manager geweest van een groep jongerenwerkers en opbouwwerkers, en als laatste als sociaal beheerder bij een Wooncoöperatie waar ik mij bezig hield met de a-sociale mens, de verslaafd of psychisch zieke mens, kortom de doelgroep waar veel mensen een blokje om voor lopen.

Sinds 5 jaar ben ik ziek thuis,

Mijn columns zullen niet elke keer over het gehoor gaan, maar over zaken die mij bezighouden. Ik ben dol op reacties en probeer ze allemaal te beantwoorden.

Dit was mijn voorstel ronde, gaandeweg zal je vast beter leren kennen.

Margriet van Loon

Juni 2019

.

2

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: