Materiaal
Het ETZ is hard aan de weg aan het timmeren met allerlei zaken. Tenslotte brengt een fusie met zich mee dat zaken afgestemd worden en beleid gelijk wordt uitgevoerd. Het kan niet zo zijn dat de ene afdeling totaal anders dan de andere afdeling gaat werken of het ene ziekenhuis een ander beleid heeft dan het andere ziekenhuis. Dus zijn ze druk met het inrichten van een Electronisch Patiënten Dossier wat ze dus het “EPD” noemen.
Een patiënt kan straks in zijn dossier kijken voor bloeduitslagen, verpleegkundige verslagen, afspraken maken , uitslagen en onderzoeken in zien etc. Ik heb er al mee gewerkt in het Radboudziekenhuis. Daar hebben ze dit systeem al een jaar of twee. Als je nu denkt dat het stopt bij dit systeem dan ben je abuis. Er zit van alles aan vast…. dus krijgen ze op de afdelingen andere medicatiekarren… ik weet niet of ze die dingen nog voort moeten duwen of dat er een “mover” gebruikt wordt zoals vitaal grijze Nederlanders dit gebruiken onder hun caravan. Zo’n ding wat je met een afstandsbediening gebruikt. Ik denk dat de nieuwe karren sinds mijn blog van gisteren zeker stootbanden krijgen.
Eigenlijk gaat echt alles veranderen en moet alles via dat systeem. Zo ga je straks je maaltijden bestellen via een screen of tablet. In Nijmegen heb je een scherm naast je bed wat je tv is, internet is én je regelt daar zo je eten.
Maar zover is het nog niet… 31 maart gaat het systeem trapsgewijs in werking en met een tikkie geluk zijn de nieuwe medicatiekarren dan aanwezig…zullen dan de patiënten nog steeds gescand worden met een armbandje, of wordt er een chip in je oorlel geschoten en komt alles naar je toe rollen? Een chip die weet welke medicatie je nodig hebt…die dan weer door de kar met “mover” gebracht worden, en daarachter de verpleegkundige als chauffeur?
Als de patiënt de kamer verlaat wordt die gevolgd door de chip…dus zou je de medicatie ook in het restaurant kunnen krijgen…die verpleegkundige spelen zo met de joystick dat de kar netjes naast je staat zodat je niet hoeft op te staan. Natuurlijk gaat er een laatje open en daar kan je dan je pillen en poeders uit halen… genoeg fantasie…terug naar de maaltijd.
Ze hebben op de afdeling vast een voorschot genomen op het systeem… dus geen papiertjes meer waar je het moet aankruisen wat je wil eten…. Nu komt het gastteam langs met een karretje met daarop een laptop… in dit geval is alles niet echt nieuw…het karretje is op hoogte verstelbaar, maar het is een ouwetje dus dat werkt niet meer. Zodra de voedingsassistenten haar hand van de kar haalt vliegt dat ding de lucht in…en dan moet je echt wel groot zijn om te kunnen zien wat er gebeurd. De laptop is ook ergens gevonden, de accu is niet meer de beste dus rent men van stopcontact naar stopcontact. Ze gaan alle kamers, en dus alle patiënten langs en vertellen elke keer wat het menu is… en de patiënt moet direct zeggen wat hij of zij overmorgen wil eten.. ..en dat is heel lastig…met je papiertje kreeg je de kans om er over na te denken en zag je het staan… maar nu moet ie het zo ineens bedenken…nu zullen we niet omkomen van de honger maar toch…
Het is de bedoeling dat er dus een tablet of scherm gaat komen en op de een of andere manier heb ik het gevoel dat dit het sluitstuk gaat worden,,,dus de dames van het gastteam gaan nog heel vaak alle patiënten af om elke keer weer te zeggen wat er te eten valt…is dit dé vooruitgang?? Ik bedenk me nu dat het weer één voertuig is dat op de gang moet….en de gang is al levensgevaarlijk zoals je in mijn vorige blog hebt kunnen lezen.
Ik denk toch dat verkeersregels, verkeerslichten en rotondes moeten komen voordat het nieuwe systeem in werking gaat. Ze hebben trouwens wel alles goed gestructureerd zag ik daarstraks. Op
de grond is afgetekend wat waar moet staan, de “ broodkar” rechts, de “weegstoel “ links achter en de “verbandkar” ervoor… en op de kar is het ook al geregeld. Nu de verkeersregels nog,,,,of sla ik nu door???? Ik ben benieuwd hoe virtueel deze afdeling over 10 jaar is.
Fijne dag Margriet die nog wat langer in het ziekenhuis mag blijven🤔
Januari 2018
update alweer heel lang geleden dit
Margriet's Blogs 
Geef een reactie