Ooit dacht ik dat er God was, als kind ging ik met mijn vader naar de katholieke kerk. Maar op een kostschool met nonnen werd mij duidelijk dat het zo oneerlijk aan toe ging. ook in een kloostergemeenschap is er hiearchie. Daarbij waren er oorlogen, zoals nu. In Vietnam was de oorlog door de inmenging van de USA dagelijks in het nieuws, een tijd zonder sociale media. Gingen we geld ophalen voor de kinderen in Biafra, haalde we zilverpapier uit elkaar voor de arme kinderen in Afrika, etc etc. Voor mij werd het duidelijk dat er geen GOD was want die zou dit niet toestaan, God was liefde zei men. en het verplicht dagelijks bidden hielp niet. Uiteindelijk resulteerde het dat ik me heb uitgeschreven uit de Katholieke kerk. Moet ook wel zeggen dat mijn vader inmiddels was overleden. Nu decennia verder zie ik mensen geloven en niet geloven. En soms ben ik jaloers op de gelovigen want die halen wel ergens steun vandaan. Aan de andere kant ben ik vrij van alle demonen die een geloof met zich meebrengt. Houd ik me aan fatsoens -en omgangsnormen en oordeel ik niet over andere…Gelijkwaardigheid begint met respect. Ik wil ook niet in hokjes denken, al doe je dat natuurlijk wel, maar het streven is er. Ik wil mensen zien als mensen… vreemd? nee toch gewoon humaan.
Margriet
28 mei 2025
Margriet's Blogs 
Hoi Margriet, Jammer dat je niet meer gelooft, beoordeel geloof niet op zijn dienaren of dinaressen, het geloof zit in jezelf en niet in een kerk, synagoge of waar dan ook. Er moet iets zijn waardoor alles is ontstaan een macht die hoger staat dan wat de mens allemaal ontdekt of gaat ontdekken! Veel sterkte
LikeGeliked door 1 persoon
Dag Berry,
Het niet geloven maakt me niet minder mens. ooit gaf oom Tonnie aan afscheid genomen te hebben van het instituut kerk maar zijn geloof er door gesterkt was geworden. Ik heb het gevoel van geoven niet , vind het soms ook erg moeilijk te begrijpen waarom andere wel geloven. Maar zie ook dat voor sommige hun geloof hun sterkt de weg te vinden in hun levenspad. Ik ben echt niet tegen geloven, ik heb het echter niet zeiden ooit tegen mij je zou een Moslim kunnen zijn. Ik heb denk ik de juiste fatsoensnormen en omgangsnormen en wil ook graag goed doen, niet oordelen en veroordelen. maar ik geloof niet….
liefs
Margriet
LikeLike
Hallo Margriet,
Wist je dat iedereen gelooft? Ook al geloof je niet in een godheid je oefent wel geloof.
Je gaat ‘s avonds te bed met het geloof dat je de volgende ochtend weer zult ontwaken.
Je gelooft misschien dat het heelal, de aarde en al wat er op leeft misschien ooit uit een explosie is ontstaan.
Of je gelooft misschien het idee dat veel wetenschappers aanhangen dat we een simulatie zijn.
Of je gelooft misschien zoals Max Planck en Werner Heisenberg dat bewustzijn fundamenteel is.
Of je gelooft misschien in het onbestaan van een goddelijk wezen maar hoe je het ook went of keert, je komt niet er onderuit afhankelijk te zijn ergens in te geloven.
Hartelijke groet, Xodar
LikeLike
mooie analyse, maar ik heb echt moeite te geloven in iets wat niet tastbaar is. Zo hoop ik dat ik wakker wordt na de nacht maar ik geloof het niet. Nu ben ik al lang ernstig ziek met geen kans op genezing. Wellicht ben ik daarom wat voorzichtiger met geloven in. Als je geloven vertrouwen noemt kan ik mij daar in vinden. De blog ging over geloven in een god of iets dergelijken dat die ik niet. Ik zit wel mensen die ongelooflijk ( voor mij) volop geloven en daar kracht en geluk uit halen. En dat vind ik dus prachtig mooi om te zien maar ik begrijp er niks van.
LikeLike