Vrijheid zit in je hoofd.

img_2308

Morgen is het 5 mei, bevrijdingsdag. De een viert dat uitbundig zonder mogelijk te weten waarom die dag er is, de ander viert het niet. Vanavond staan we stil bij de slachtoffers van de tweede wereldoorlog in Nederland en ver daarbuiten. Voor mijzelf tel ik daarbij alle onnodige slachtoffers uit de oorlogen die daarna er ook zijn en waren. Want in mijn optiek zijn er alleen maar verliezers en geen winnaars.

In deze tijd van polarisatie word ik ook vaak gedwongen om te moeten kiezen. Ben jij voor of tegen Putin, Hamas, Zelenski, Netanyahu, IS, Burgeroorlog en crisis in Jemen, situatie in Ethiopië de genocide in Myanmar, Syrie, Gaza, Palestina etc etc. 

img_2306-1

Ook in Nederland onderdrukken mensen elkaar, werkt onze regering daaraan mee, zijn er politieke partijen die de polarisatie maar al te graag versterken en angst zaaien…pas op dat links niet aan de macht komt, want dat zijn mensen die alleen naar het milieu kijken, daar wordt u de dupe van. Alle problemen schuiven we op de mensen die schijnbaar niet in Nederland horen. Eigen volk eerst roepen ze. Maar wie is of zijn dat eigen volk dan? En wanneer heb je dan volgens hun stelregel wel het recht om in Nederland te mogen blijven? Als je hier geboren bent? Nee want als je een kleurtje hebt of een achternaam die niet echt Nederlands is dan moet je toch echt je mond houden en terug naar je eigen land gaan als je het niet bevalt. Ze zíjn in eigen land. Als je als vluchteling hier mag blijven pik je de banen en de huizen van dat eigen volk in, en moet je niet zeuren en nederig zijn. Als je (klein)kind  bent van de eerste generatie gastarbeiders, dan blijf je een buitenlander… als je links bent in je denken dan ben je een gevaar voor de maatschappij, aldus deze partijen. Want dat links ook inhoudt dat je gaat voor gelijkwaardigheid, sociaal zijn dat kan niet. Want Ingrid en Henk die zijn pas sociaal. 

Nee vrijheid zit in mijn hoofd. In mijn hoofd mag ik denken en bedenken, kan ik zeggen wat ik wil. In mijn hoofd ben ik gezond en dans ik erop los. Ik denk dat in je hoofd de enige vrijheid zit. Want als ik om mij heen kijk word ik daar erg verdrietig van.

img_2305-1

Vanavond ga ik naar de dodenherdenking, dat probeer ik elk jaar te doen, ik hoor de namen van de mensen die omgekomen zijn als inwoners van Waalwijk in de Tweede Wereldoorlog. Daar hoor ik ook de naam van een oom, waar mijn oudste broer liefdevol naar vernoemd is. Ik denk dan aan een oom die ver in de negentig werd en heel zijn leven heeft geprobeerd het juk van die oorlog af te werpen. In zijn stervensfase zat hij wéér in die oorlog. Aan mijn ouders, die niet veel spraken over de oorlog, maar vaak zeiden dat het nooit meer mocht gebeuren… Hun droom is in duigen gevallen.

Ik denk aan al die mensen die trauma’s hebben opgelopen van die en andere oorlogen, de KNIL  die naar Nederland zijn gehaald met hun gezinnen en waar we echt niet netjes mee om zijn gegaan.  Ik denk al aan die mensen die decennia na decennia slachtoffer van een oorlog dichtbij en verder weg zijn geworden en waarvan veel overlevende trauma’s hebben opgelopen. Ik denk aan onze vluchtelingen die hun land zijn ontvlucht voor een oorlog of onderdrukking… en ik denk dat het allemaal teveel voor me is. 

2022-05-05_freedom-2-1

Ik weet dat vanavond mijn hart huilt en dat als ik thuis ben de tv niet aanzet. Dan komen er vaak oorlogsfilms en ik kan er niet naar kijken. 

Ik duik dan in mijzelf, want in mijn hoofd is het veilig. Ik hoop dat vele dit herkennen. Ik hoop dat mensen die onderdrukt zijn de kans zien om in hun hoofd vrijheid te ervaren. 

Het lukt me niet om deze blog luchtig af te sluiten, dus kruip ik lekker in mijn hoofd.

Margriet 

4 mei 2024.

Vrijheid, wat is dat nou?

Vandaag de dag hebben we het wel heel veel over vrijheden, wat voor de een vrijheid heet is voor de ander juist niet meer dan een gewoonte. Vandaag 4 mei herdenken wij de mensen die zijn overleden in de tweede wereld oorlog. Ikzelf herdenk meer dan dat, ik denk aan alle vluchtelingen die hun land door oorlog hebben moeten verlaten, de mensen die in gevangenschap leven ook al zijn zogenaamd vrij maar niet vrij mogen spreken. Ik denk aan mensen die vechten voor hun geaardheid, geloof of ongeloof, huidskleur etc. …afijn eigenlijk denk ik aan iedereen die is “gevallen” of niet vrij kunnen spreken of uitkomen voor wat ze zijn.

Het afgelopen jaar wordt het woord vrijheid steeds meer gebruikt. Zelfs Thierry Baudet laat dat middels, naar mijn idee, misplaatste poster zien. We hebben het nu over vrijheid over als wat gewoon is, we denken er niet meer aan hoe we dat verkregen hebben. Ondanks dat we momenteel door Corona wat beperkt worden leef ik in vrijheid.  

Een oom van mij die in de 90 mocht worden heeft zijn hele leven geleefd met de oorlog in hem. Duidelijk getraumatiseerd kwam in zijn stervensfase de tweede wereld oorlog heftig terug. Als hij vertelde over de oorlog verviel hij vaak in de Duits als het over de “ moffen” ging. Zijn broer, 17 jaar heeft het leven gelaten in een kamp in deze nare oorlog. 

Mijn ouders spraken er niet vaak over,  wel kreten als, laat het niet meer gebeuren, of verwijt het kind niet wat de ouders hebben misdaan kwamen veelvuldig langs, ook al snapte ik daar als  kind niks van. Daar bleef het wel bij. Er hing wat geheimzinnigheid over deze periode. Mijn vader zat, net zoals zijn broer bij knokploeg André. Maar wat daar nu gebeurd is, besproken of wat ze meegemaakt hebben heb ik grotendeels uit de boeken  of verhalen van andere mogen halen. Het mooie van de oorlog is dat mijn ouders elkaar hebben getroffen in Londen na de oorlog. Mijn moeder een vrijzinnig gereformeerde jonge vrouw uit Groningen en mijn vader een katholiek uit het donkere zuiden Waalwijk…. Het huwelijk heeft stand gehouden….

Nu hoor ik veel mensen zeggen, ik wil mijn vrijheid terug. Maar in principe vallen onze beperkingen nog wel mee. Kijk eens naar de landen om ons heen. Een Spaanse vriend vertelde me dat ze tijdens de grote lokdown niet naar buiten mochten, alleen essentieel beroepen in de dienstverlening en mensen die met hun handen werkten mochten naar hun werk. Hij werkt bij een bank. Zijn vrouw werkt ook op een kantoor en samen met hun 2 lieve dochters zaten ze vast in hun appartement. Kinderen mochten ook niet buiten spelen…school etc natuurlijk gesloten.

5 mei 2020 viering "75 jaar vrijheid" in Vledderveen

Om boodschappen te mogen doen moest je toestemming hebben etc… dus daar waren ze nog beperkter dan hier. 

Kijk naar de landen aan onze grenzen, heel wat strenger dan wij, maar wij  klagen erop los, demonstreren, lappen de regels aan onze laars, want we willen onze vrijheid terug… 

Vrijheid is voor mij vrij mogen denken, vrij mogen uitspreken zonder dat ik er voor opgepakt wordt. Het leven met de Corona regels is voor mij meer leven met beperkingen…ook ik hoop dat we snel weer afstand mogen doen van deze beperkingen. Maar het beperkt niet mij vrijheid, maar in mijn bewegingen. 

Voor vele zijn de beperkingen en nu beknotting van hun vrijheid. Ik moet zeggen dat ik de jeugd wel kan begrijpen. Ik had , toen ik zo oud was als hun, ook een drang om alles mee te willen maken. Geen tijd om iets te missen, rennen van het ene feestje naar het leuke andere. Dat is ze nu al meer dan een jaar ontzegd. Je zal maar net aan een studie begonnen zijn en online  je lessen moeten volgen…ik zou direct een probleem met mijn motivatie hebben,  Voor hen voelt het wel degelijk dat ze beperkt worden in hun vrijheden.

Vrijheid is dus lastig te definiëren, het zegt wat van je leeftijd en levensfase. Maar laten we vooral niet vergeten hoe we aan deze vrijheden komen, misschien wat minder mopperen en waarderen wat we hebben… vandaag herdenken we, morgen vieren we onze vrijheid.

Wat is voor jouw vrijheid?

Margriet

4 mei 2021

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑