leven is een leerschool

Zo nu en dan ga ik uit logeren, niet dat ik het leuk vind maar omdat het even noodzakelijk is. Ik ben nu in het Tweestedenziekenhuis in Tilburg. De afdeling interne en oncologie zijn samen gegaan. Uiteindelijk zijn het allemaal internisten die een specialisatie hebben , specialist in oncologie, specialist in endocrinologie, neurologie etc. Het eindigt in ieder geval allemaal op “gie”.

Alleen bij de ingang zijn ze vergeten het bordje aan te passen, daar staat met grote letters “oncologie”…..(?) Voor sommige mensen die voor de interne geneeskunde komen is dit soms schokkend. Ik begreep dat enkele zelfs denken dat ze ergens een carcinoom hebben maar dat dit (nog) niet tegen hun verteld is….

Maar goed ik denk dat ze dat bordje nog wel gaan aanpassen. 

Ik mag wel zeggen dat ik een ervaringsdeskundige ben…krijg steeds meer inzichten in het reilen en zeilen van een afdeling, maar nu vernam ik dat ik op een TOF kamer lig…. Dat is nieuw voor mij. Navraag leert me dat dit de kamers zijn waar leerling verpleging de scepter zwaaien onder auspiciën van een coach, een gediplomeerde verpleegkundige. TOF staat voor Teaching On the Floor… nu denk ik dat ze de verpleegkundige bedoelen die “teachers” zijn en de leerlingen de “ learners”. 

Er was al iemand die opperde dat het dus beter geen TOF kamer maar LOF kamer kan heten, (Learning On the Floor) en als je dat dan ook nog eens uitspreekt als LOVE, klinkt het mij als muziek in mijn oren.

Ik vind het een mooie ontwikkeling, praktijk en theorie komen samen en de leerlingen krijgen de kans om het geleerde in de praktijk uit te voeren zonder dat een andere (gediplomeerde) het goedbedoeld  overneemt. Ik zie de leerlingen bloedserieus hun (aankomende) vak uitvoeren. Durven vragen te stellen etc. He geeft vertrouwen voor de toekomst.

Wat ook een verandering heeft ondergaan is het eten. Je kan meerdere keren per dag eten bestellen, tussen de middag warm eten? Dat kan, robuuste boterham, prima, of een broodje huisgemaakte hamburger…allemaal mogelijk, elke dag wordt het menu aangepast. Voor mij is het een uitdaging omdat eten van bijvoorbeeld rauwkost niet mogelijk is, maar een lekker dikke robuuste bruine boterham ligt ook niet helemaal lekker in mijn maag. Samen met de diëtiste en de voedingsdeskundige van de afdeling komen we er wel uit hoor….beschuit gaat wel en vandaag ben ik er achtergekomen dat beschuit met vleessalade best lekker is…we blijven leren.

Ik had vandaag met de zaalarts een gesprek. Ik vind haar open en een prettige houding hebben, ze vertelde me dat ze dagelijks leert van de ervaringsdeskundige (de patiënten)  … heel mooi!

Eigelijk is het ziekenhuis een grote leerschool, de leerling leert, de coach leert, de professionele verpleegkundige leert, de diëtiste leert, de arts leert, en ik, als patiënt en zeker als mens leert ook…het leven is Een leerschool…

Vraag me nu af of ik in aanmerking kom voor een studiebeurs (grapje)